Uzaktan sevmek, gizlice, sessizce. Değer mi değmez mi diye düşünmeden. Karşında öylece dururken gözlerine bakamamak için kendinle verdiğin savaştan haberi bile olmadan sevmek. Oysa anlaşılmak ister insan,anlaşıp sevmek... "insan, anladığı ve anlaşıldığı insanla çiçek açar
Haklı olmak değil anlaşılmak ister insan ama herşeyi anladığınızda kızamaz hale gelirsiniz bu da onları haklıymış gibi hissettirebilir. Anlamak affetmek miydi? Hayır değildi.
En kötüsüde herşeyi anlamanın bu kadar yorucu olması...
“Anlaşılmak için çırpınmadığın yer evin olacak.”
Ne kadar basit duruyor illa anlaşılırım diyorsun ama bir yaştan sonra gerçekten anlasilmanin ve değerli hissetmenin ne kadar güç ve kıymetli bir şey olduğunu hayat yüzüne çarpıyor.