Ama zaten konuştuğunda değil, esas sustuğu zaman anlıyorsun anlatmak isteyip de anlatamadıklarını…
Sayfa 419Kitabı okudu
Konuştuğunda değil, esas sustuğu zaman anlıyorsun anlatmak isteyip de anlatamadıklarını.
** ... ama zaten konuştuğunda değil,esas sustuğu zaman anlıyorsun anlatmak isteyip de anlatamadıklarını..
Öyle uzun uzun konuşamıyorlar ama zaten konuştuğunda değil, esas sustuğu zaman anlıyorsun anlatmak isteyip de anlatamadıklarını…
Kimi duygulanmalar vardır ki, en usta ediplerin kalemleri bile bir noktadan sonra yetersiz kalır ve o duygulanmaları anlatmak maharetini sergileyemez. Belki de bu sebepten birtakım okuryazarlar anlatılamayan hayat parçalarını bulabilmek umuduyla ciltler dolusu kitap karıştırırlar ömürleri boyunca. Ve yine aynı sebeple birtakım yazarlarla şairler sezinleyip de anlatamadıklarını hiç olmazsa kırık dökük ihsas edebilmek kaygısıyla ardı ardına romanlar, öyküler, hatıratlar, denemeler ve vezinli vezinsiz şiirler kaleme alırlar. Fakat beyhude gayretler değildir onların bu ısrarları. Hayat belirli bir yaştan sonra fazlasıyla anlamsız görünse de, kaderimizdir bizim. Ve biz kaderimizi yalnızca yaşamakla yetinmez, hatırlamak da isteriz. Hatırlarken de başkalarıyla paylaşmak! Çünkü geçmiş zaman kutsal hazinemizdir bizim.
Sayfa 17 - METİN SAVAŞKitabı okudu
"Anlat!" dedi kadın.
"Ne anlatayım?" diye sordu adam.
"Anlat bir şeyler işte!" diye cevapladı kadın.
"Kalmadı bir şey!" dedi adam sıkıntılı bir sesle.
"Yani her şeyi anlattın mı?" diye sordu kadın bu defa.
"Mesele bu ya!" dedi adam, kadına dönerek, "Ben aslında anlatmak istediğim hiçbir şeyi anlatamadım."
"E anlat işte!" diye üsteledi kadın.
"Neyi?" diye sordu adam kadına.
"Anlatamadıklarını!" dedi kadın.
"Anlatamadıklarını nasıl anlatabilir ki insan?" diye sordu adam kadına, belki kadına değil, kadından çok kendine, içine, içinin derinliklerine.
Gökhan Özcan
“Mesele bu ya!” Dedi adam, kadına dönerek, “Ben aslında anlatmak istediğim hiçbir şeyi anlatamadım.”
“E anlat işte!” Diye üsteledi kadın.
“Neyi?” Dedi adam.
“Anlatamadıklarını!”Dedi kadın.
“Anlatamadıklarını nasıl anlatabilir ki insan?” Diye sordu adam kadına, belki kadına değil, kadından çok kendine, içine, içinin derinliklerine.
Sayfa 9Kitabı okudu
"Öyle uzun uzun konuşamıyorlar ama zaten konuştuğunda değil, esas sustuğu zaman anlıyorsun anlatmak isteyip de anlatamadıklarını."
sokaklarda Okulu Hasan gençler yaşlılar işsizler ve aşklar başlayan bir aşkı görür görmez tanırız gözlerinden ola ki eğer ben görmemişsem incecik ellerinle koluma dokunup başına O yöne doğru işaret edersin havada gelişigüzel anlamından öte sadece söylendiği için önemli olan sözcükler uçuşur avucunu açma sözcüklerden biri avuç toplayıp bana uzatırsın o yazda Ankara'da anlatamadıklarını başka bir aşkın dilinde anlatırsın bir tane aşkları da seyrederiz birlikte Kimi zaman bir aşk o kadar bitmiştir ki Bir Kadeh Şarap bile içilmez çarşaf birer kahve söylenir Aşkın üzerine gözlerde her kırıklığı bile yoktur o günlerde yüzünden bilmediği bir dilde acılarını anlatmaya çalışan göçmen bir kadının çaresizliği okunur Gözlerinin Yaşını seven bir yangından geriye kalan evler kadar boş ve kimsesizdir bir aşkın bitmesini Onun için hiç yaşamadığı anlamına gelmediğini anlatmak isterim sana ama ancak birkaç kırık dökük sözcük dökülür dudaklarından başladığıma pişman olurum sana çocuklar Evlerine gittiler çanak çömlek patladı ve aşklarda değişti diyemem ki Gülay.
