Yok canım; bu büyükler sizler olmasanız kendi başlarına akıllı uslu durup bir şey yapamazlar. Elden geldiğince onları yönlendirip bazı konuları öğretmeliyiz. Yoksa, "Biz kocaman adamlarız, kadınlarız!" diye komplekse girip bir şeyler öğrenmekten utanacaklar.
Kardeşlerimizin yoksulluğu bizim yoksulluğumuzdur. Onkar kötü haldeyken iyiyiz diye sevinmekten Allah'a sığınırım. Siz de sığının. Çünkü O sığınılacak en güzel yer. O'nu ve güzel Peygamberimiz'i sık sık anımsayalım. Hayatımızın içine katalım. Onlarla gezip dolaşalım.
Yaşın bir önemi yok, akılca kim büyükse dümene o geçer.
Okumak bizlerin köleleştirilmekten kurtuluşumuzdur. Bunu unutmayın.
Biz kimiz? Bir kuş kendine bu soruyu sorsa ve kendini bir fil olduğuna inandırsa ne olur acaba?
Çocuğunu yetiştiremeyen adam, dünya dolu mal kazansa, yüz katlı bina dikse, ülke ekonomisini de kurtarsa hiçbir şeyi kurtarmış sayılmaz. Bunu da böyle bilin.
Arkadaşlar! Size çok iş düşüyor. Büyüklerimizin aslında yardıma çok ihtiyacı var. Birilerinin onlara yol göstermesi lazım. Yoksa, ohoo...
Kim bilir en son ne zaman bir kitap okumuşlardır? Allah bilir. Üşeniyorlar mı? Elinize onların hoşuna gidebilecek bir kitap alın ve yanlarına gidip okumaya başlayın. Önce televizyonu kapatmanız gerekecek. Direnebilirler, ama siz yılmayın.
Büyükler kolay kolay mutlu olmaz arkadaşlar. Bu aramızda kalsın. İçtiğimiz kolada hayatın gerçek tadı falan yok. Ne kadar çok elektronik oyuncağımız, ne kadar güzel giysilerimiz olursa olsun, işten eve erken gelen bir babanın ya da annenin yerini tutmaz hiçbiri.
İnsan sevdikleri için çay demlemeli.
Bayram geldi, hoş geldi! Televizyon seyredecek ve tatile gidecek olanların aklına yanayım.