Çocuklarımız kendilerinin aslında koşulsuz sevildiklerini hissederlerse, “Ben bu ailenin bir ferdi olmakla seviliyorum, sevgiyi hak ediyorum, adım, ünvanım, okuduğum okul için değil.” diyebildiğinde o aile gerçek anlamda güvenlik sağlayıcı vazifesini görmüş olur. Aile bireyleri kendilerini güvende hissederlerse öz saygıları gelişir ve kendileri gibi davranırlar ancak. Kendin gibi olabilmek, özgüvenin ön şartıdır. Çocuklarımıza özgüveni kazandıracak olan bizim onlarla kurduğumuz ilişkilerdir. Onlara sevilebilir, değerli varlıklar oldukları hissini verecek kişiler elbet anne ve babadır.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Yıllar geçtikçe kendi kendimi terk ettim. Başka, bir insan, anne babamın olmamı istedikleri gibi biri olabilmek için ta içimdeki o şeyi terk ettim. Kişiliğimi bıraktım, bir karakter edindim. Karakter, sen de bunu yaşayacaksın, dünyada kişilikten daha çok değer verilen bir şeydir.
Sayfa 56Kitabı okuyor
“Ehlileştirme sürecinde, yeterince iyi olabilmeye çabalamak için zihnimizde bir mükemmellik imgesi yaratırız. Herkes tarafından onaylanmak ve kabul görmek için nasıl olmamız gerektiğine dair bir imaj yaratırız. Özellikle Anne, Baba, Kardeşler, din adamları ve öğretmenlerimiz gibi bizi sevmesini istediğimiz kişileri memnun etmeye çalışırız. Onların gözünde yeterince iyi olabilmek için mükemmellik imajı yaratırız ama bir türlü bu imaja uygun olamayız. İmajı biz yaratırız ama bu imaj gerçek değildir. Asla bu imaja uygun mükemmellikte olamayız. Asla!
Mükemmel olmadığımız için de kendimizi reddederiz. Bu öz-reddedişin boyutu, yetişkinlerin onurumuzu ne kadar etkin bir biçimde zedelediğiyle doğru orantılıdır.”
Dünyaya düzgün biçimlenmiş uzuvlarının hepsi yerli yerinde gelmek, acımasız değil sevgi dolu bir anne babanın evladı olmak, coğrafi ya da toplumsal tesadüfler sayesinde savaştan ya da yoksulluktan kurtulmuş olmak tamamen şansa bağlıydı. Dolayısıyla rahat rahat erdemli olabilmek de.
Yıllar geçtikçe kendi kendimi terk ettim. Başka bir insan, anne babamın olmamı istedikleri gibi biri olabilmek için ta içimdeki o şeyi terk ettim. Kişiliğimi bıraktım, bir karakter edindim. Karakter, sen de bunu yaşayacaksın, dünyada kişilikten daha çok değer verilen bir şeydir.
Sayfa 58Kitabı okudu
YEŞİL RENKLİ NAMUS GAZI OPERASI
«Hasan Âli Yücel, bu hikâyeyi oyun olarak yazmamı önermişti. Hikâyemi Yücel'in anısına adıyorum.»
Uvertür
Dünyanın tarihi iki milyar dörtyüz milyon yıllık deniliyor. Benim bitmemiş tarihim, şimdilik elli yıllık. Kelebeğin tarihi bir günlük.
*
Arkeologlar yeraltında yeni bir kent buldular. Bu kentte birçok
Yıllar geçtikçe kendi kendimi terk ettim. Başka bir insan, anne babamın olmamıı istedikleri gibi biri olabilmek için ta içimdeki o şeyi terk ettim. Kişiliğimi bıraktım, bir karakter edindim. Karakter, sen de bunu yaşayacaksın, dünyada kişilikten daha çok değer verilen bir şeydir.
Sayfa 56Kitabı okudu
Erkek, bilinçli ve olgun bir varlık olabilmek için önce anne kompleksi ile güçlü bir şekilde mücadele etmelidir. Ama elbette ki savaşın içsel bir savaş olduğunu tanımalıdır, aksi takdirde öfkesini kesinlikle dışa yansıtacaktır, özellikle de kadınlara.
Sayfa 61Kitabı okuyor
Anne babanı memnun ve razı etmek, işlerine yardımcı olabilmek, sıkıntılarını giderebilmek sana ilahi bir lütuftur.
Ben, Ben Değilim
Yıllar geçtikçe kendi kendimi terk ettim.. Anne ve babamın istediği gibi bir insan olabilmek için içimdeki her şeyi terk ettim.. Kişiliğimi bıraktım, bir karakter edindim..
Sayfa 56Kitabı okudu
Her insanın temennisidir baki dostluklar. İnsan, güvenebileceği iyi bir arkadaşın, samimi bir dostun varlığına en az anne-babası, kardeşi ya da eşi kadar ihtiyaç duyar. İyi gününde sevincini, kötü gününde üzüntüsünü ve kederini, ihtiyacı anında derdini ve tasasını yakınları kadar dostuyla da paylaşmak ister. Hatta yeri gelir ailesiyle, yakınlarıyla paylaşamadığı şeyleri onunla paylaşır. Lakin kolay değildir iyi bir dost edinmek ve aynı şekilde iyi dost olabilmek. Etkileri ve sonuçları itibariyle hem dünyadaki hem de ahiretteki hayatımızı etkileyen bu zor tercih dikkatli olmayı gerektirir.
"Aziz'den bana bir evlenme teklifi gelmeseydi yıllar yılı dost olarak kalabilirdik. Kendime ve duygularıma bu kadar egemen olabilmek, çizdiğim sınırın dışına çıkmamak bazen beni bile korkutur. Bu katılık, yoksulluk içinde geçen çocukluğum ve genç kızlığımdan kaynaklanıyor. Alamayacağım, sahip olamayacağım her şeyi kendime yasaklamıştım. Bu bir zaman sonra beğenilerimi ve duygularımı da kapsadı."
Sayfa 105 - Kronik KitapKitabı okudu
'Ben' olmadan 'biz' olamamak.
'Ben de her zaman, "ben" olamadan "biz" olamayacağımızı söylüyorum. Kişilerin "biz" olabilmek için "ben'lerinden feragat etmesi gerektiği söylemi, zannımca çok büyük bir sömürü. Gerçek biz, kişilerin her birinin "ben" olabildiği ve özgürce "ben" lerini idrak edebildiği yer. Kişilerin "ben" olabilmesine izin ve imkân barındırmayan aidiyetlerin gerçek aidiyet değil sömürü olduğunu da o nedenle hep bu kadar ısrarla yineliyorum. Gerçek aile, yani ölü olmayan aile, bireylerden her birinin, mesela anne, baba ve çocuğun "ben" olabildiği, bu bireylerin her birinin "ayrı" olduğu halde aile olabildiği aile.
Bize söylendiğinin aksine ne kadar ayrıysak o kadar iyi birleşiyoruz. Çocuğum benden ayrı düşünüyor, benden ayrı hissediyor, benden ayrı davranıyor fakat buna rağmen onu bağrıma başabiliyorsam, çocuğum benden "ayrı" olduğu halde ona anne babalık edebiliyorsam, o zaman iyi anne-baba ya da iyi aileyim ben. Bir devlet, vatandaşı ondan ayrı düşündüğü, ayrı hissettiği, ayrı davrandığı halde ona devletlik edebiliyorsa, farklılıkları tolere edebiliyorsa iyi devlet.'
Sayfa 49Kitabı okudu
Op eigen benen in het leven staan is moeilijk, maar nog moeilijker is het om alleen te staan met karakter en ziel en toch nog standvastig te blijven.
Yaşamda insanın kendi ayakları üzerinde durması zor, ama ruhen ve karakter olarak yalnız durmak ve dimdik olabilmek çok daha zor.
Sayfa 394 - Uitgeverij Bert BakkerKitabı okudu
Biz anne baba ya da öğretmen olarak çocuğumuzun etkili iletişim becerisine sahip olması için neler yapabiliriz? Temelde onlara rol model olabilmek en önemlisidir. Bizim iletişim kurma tarzımız onlara yansır. Telefonda konuşurken farkında olmadan ayak ayak üstüne koyarak oturmuşum. İki dakika sonra 3 yaşındaki kızımın oyun oynarken telefonuyla konuştuğunda aynı pozisyonda oturduğunu fark ettim. İnanılmaz hızlı bir şekilde bizi taklit etmeyi öğreniyorlar ve sadece iyi yönleri değil yaptığımız iletişim hatalarını aynı hızda kodluyorlar.
Destek YayıneviKitabı okudu
