"Anne babalar çocuklarıyla ilgili planlar ve umutlar taşıyarak onlara görünmez deli gömlekleri giydirirler."
| A. Maslov
Sayfa 32Kitabı okuyor
Siyasi iktidarlar ve tarikatlar
Dönemin tarihçileri, yiyeceğin az, fiyatların pahalı olduğu bu zamanlarda, bu coğrafyada (Ön Asya) yaşayan insanların hayatlarını idame ettirebilmek için zorunluluktan dolayı at, eşek, katır, köpek gibi ele geçirebildikleri bütün hayvanların etlerini yediklerini belirtmektedir. (bkz. İbn Kesir, el-Bidâye ve'n-Nihâye) Tarihçiler daha dehşetli
Sayfa 54 - Kitap Yayınevi, İnsan ve Toplum Dizisi - 70, 2. Basım, Birinci Bölüm, Şam ve Anadolu Dolaylarında 7./13. Yüzyılda Tasavvuf ve Muvelleh Dervişlik
Gör
Çocukken evimizde toprak saksıların içine dikilmiş, muhteşem güzellikte çiçekler vardı. Onlar sulanır, yaprakları temizlenir, sevilir, toprağı değiştirilirdi. Tam olarak ne zaman oldu bilmiyorum, yeni bir akım başladı. Plastik dönem... Saksıların plastikleri çıktı. Toprak saksıları atıp yerine plastiklerini koyduk. Sonra o çiçekler o
Sayfa 49
"Aslında, görünürdeki nedenler farklı olsa da, anne ya da babanın çocuğu kabul edememesinin temelinde, ana-babalığı benimseyebilecekleri bir duygusal olgunluk düzeyine ulaşamamış oldukları gerçeği yatar. Bu ana-babalar, çocuklarında gözlemledikleri sorunlardan yine çocuklarını sorumlu tutarlar. Oysa, ana-baba ve çocuk arasındaki sorunların başlangıç noktası her zaman ana-babadır. Yeterli olgunluğa ulaşamamış anne ya da babalar, çocukla baş edememe kaygısı yaşarlar. Bu kaygı, çocukta olumsuz davranışlar ortaya çıkmadan da, ana-babanın çocuğa karşı korku ve hatta kızgınlık yaşamasına neden olur. "
Sayfa 39Kitabı okudu
Ayrıca, oğlanlarla kızların, yatak odası olarak aynı yeri paylaşmaması gerekir. Anne ve babalar çocuklarının gelişimini dikkatle izlemeli, bu konuda kendilerini aldatmaya yanaşmamalıdır. Çocuklarının karakter ve eğilimlerini tanımadıkça, onların nasıl ve kimin tarafından etkilenebileceğini asla bilemezler.
Çocuklarının kendilerine daha büyük bir sevgiyle bağlanmalarını isteyen anne ve babalar onları sık sık kucağına alır, öpüp okşarlar.
"Beni anlayamazsın anne, ikimiz ayrı kuşakların insanlarıyız çünkü."
Sayfa 69Kitabı okudu
Anne babalar çocuklarına sınırlar belirlemenin veya hayır demenin kötü olduğunu anlatırken ,bir yandan da başkalarının onlara istediklerini yapabileceğini öğretiyorlar ve çocuklarını pek çok kötülüğün bulunduğu bir dünyaya korumasız bir biçimde gönderiyorlar. Denetleyici ,yönlendirici ,istismarcı,kötü bir dünyaya .
Sayfa 52Kitabı okuyor
İdiopatik…
Bir öğrenci ya da mahalledeki bir çocuk sorunlu davrandığında bu o sınıfın, yaşadığı mahallenin sorunuyken şimdi bakışlar aileye çevriliyor. Okul ya da sosyal çevre çocuğun iyilik hali üzerinde bir etkiye sahip olmadığı gibi çocuğun yaşadığı sorunlarda da sorumluluk hissetmiyor. Anne babalar giderek yalnızlaştılar ve adeta birbirlerinin rakibi gibi hissediyorlar. Bu rekabeti kızıştıran; çocukların okul başarısı, sosyal ilişki kurmadaki becerileri veya kişisel farklılıkları olunca da uyum sağlamayan çocuk ve aile parkur dışı kalıyor.
Sayfa 42
Ergenlik dönemi işte
Pek çok çocuk yeniyetmelikte sigara içmeye küfürlü konuşmaya ve akşamları eve geç gelmeye başlar. Bazıları beklenmedik bir muhalefetle anne ve babalarının karşısına çıkar; anne ve babalar o zamana kadar kuzu gibi olan bir çocuğun nasıl akşamdan sabaha asi bir çocuğa dönüştüğüne bir türlü akıl erdiremezler.
“1993 yılında İngiltere'de, Liverpool’da, 10 yaşında iki çocuk, 2 yaşındaki James Bulger'ı alışveriş merkezinden kaçırmışlar ve döverek öldürmüşlerdi. Çocukların James Bulger'ı bazen eğlendirdikleri, bazen de başına taşlarla vurdukları 4 km’lik yürüyüşlerinde onları tam 38 kişi görmüş, ama hiçbiri olağandışı bir durum olduğunu akıl edememişti. Çünkü çocuk bazen dayak yiyor, bazen de eğlendiriliyordu. Şahitlcr, James Bulger'ı kahkabalada gülerken gördüklerini söylüyorlardı.
Anne-babaların çocuklarına yaptıklarının bundan farklı olduğunu düşünmüyorum. Anne-babalar da çocuklarının ruhunu, bu iki çocuk gibi yavaşça, aralarda çocuğu mutlu ederek ve bu şekilde çocuğun kafasını karıştırarak öldürüyorlar. Çocuklar bir ölüm yürüyüşüne çıkarılmışlarken, biz onları anne-babalarının yanında, kahkahalarla gülerken gördüğümüzü söylüyoruz. Çocuk, anne-babası bazen onu mutlu ettiği, güldürdüğü, ara ara onlarla iyi vakit geçirdiği için, anne-babasının ona acı çektirdiğinin farkına varamadan, yavaş yavaş ölüyor.”
"Görünürdeki nedenler farklı olsa da, anne ya da babanın çocuğunu kabul edememesinin temelinde, ana-babalığı benimseyebilecekleri bir duygusal olgunluk düzeyine ulaşamamış oldukları gerçeği yatar. Bu ana-babalar, çocuklarında gözlemledikleri sorunlardan yine çocuklarını sorumlu tutarlar. Oysa, ana-baba ve çocuk arasındaki sorunların başlangıç noktası her zaman ana-babadır. Yeterli olgunluğa ulaşamamış anne ya da babalar, çocukla baş edememe kaygısı yaşarlar. Bu kaygı, çocukta olumsuz davranışlar ortaya çıkmadan da ana-babanın çocuğa karşı korku hatta kızgınlık yaşamasına neden olur."
Sayfa 39Kitabı okudu
Sonsöz
Önünde sonunda bir vasıtadır teknoloji; gençlerimiz akıllı telefonlarını bize mesaj göndermek için de kullanabilir, oyunlarla vakit öldürmek için de. Gençlerimizi hayattan saklanmamaya ikna etmeliyiz. Hayattan kaçmak yerine hayatla yüzleşmeye teşvik etmeliyiz onları, sanal hayatın gerçek hayatın yerini almasına itiraz etmeliyiz. Çocuklarımızın dijital dünyadan gerçek âleme çıkmaları için bizim bakışlarımıza ihtiyaçları var, bizim yüzlerimizi görmeye, bizim sözlerimizi duymaya... Henüz onlarla konuşabiliyorken, kelimelerimizi ve hallerimizi paylaşalım. Çocuklarımızı dinlemek için zaman ayıralım. Ruhlarımız birbirine değecek kadar yakın olsun. Dijital değil gerçek çocuklar istiyorsak önce biz anne babalar "gerçek" olmayı seçmeliyiz. Elimizdeki akıllı telefonları, tablet ve diz üstü bilgisayarları yavaş yavaş yere bırakma zamanı. İnsan olmak için, gerçek manada ebeveyn olmak için kendimize bir fırsat verelim. Ve nihayet, çocuklarımıza "hayatın kızları ve oğulları" olmaları için fırsat verelim.
Sayfa 207Kitabı okudu
"Kendi dünyasındaki anne babalar ile çocukları arasında bu gibi sevgi ve şevkat gösterilerine yer yoktu."
Sayfa 25Kitabı okuyor
