Son yirmi yılda "kadının konumu''nun değişmesiyle, özellikle anneler, kızlarının önceki kuşaklardan farklı olduklarını söylemelerine tepki göstermekteler. Anneler, bilinç dışında bunu aldatılmışlık olarak, kendi yaşamlarında onlara sunulmamış seçenekleri ve olanakları anımsatan olumsuz bir durum olarak algılayabilirler. Kızının "bağımsızlığını ilan etmesi", çocukları büyüdükten sonra kendisine kalan bir benliği bile olmayan annelere özellikle ağır gelebilir. Kadınlara annelik bir "ilişki" değil de bir "iş" gibi sunulunca "emeklilik bunalımı"nı anlayışla karşılamak gerekir. Bir çok kız çocuk da zaten bağımsızlığını, uzaklaşarak, suçlayarak ya da koparak gerçekleştirdiğinden, anne, yoğun bir yitirme duygusu yaşar.