Anne bazı soruların cevaplarını bilmiyorsa, bilmiyorum, diyebilmeli. Bu çocuk için "Annemin her söylediği, her bildiği doğru" anlamına gelir.
Ergen çocuk ruhunda yaşadığı dalgalanmalarla bir gün öyle, bir gün böyledir. Bir gün cami mihrabını görür ağlar; ertesi gün Konya kaşığı bulur oynar.
Üç şey seçtiler cennetten çıkarmak için:
Bir: Kelimeler.
İki: Aşk.
Üç: Annelik duygusu.
Kelimeleri Adem yanına aldı, annelik duygusunu taşımak Havva'ya kaldı.
Ama aşk çok ağırdı.
İkisinin de aşkı tek başına taşıması mümkün olmayınca, ikisinin zembili de aşkı bir başına kaldıramayınca, bölüştüler yükü.
Yarısını Adem sırtlandı, aşkın yarısı Havva'ya kaldı.
Öyle sert düştüler ki dünyaya, bu fenaya, Adem'in dizlerinin bağı çözüldü, ciğerleri yandı. Nutku tutuldu. Üçüncü defa, bildiği kelimelerin hepsini önce unuttu. Sonra bir kısmını hatırladıysa da o bir kısmını kıyamete değin unuttu.
Aşk? Daha yollarda sakin durmamıştı bir türlü. Kabına sığmamıştı. Bir yarısı yollarda kayboldu. Getirebildikleri ancak öbür yarısıydı.
O gün bugün yeryüzü kelimeleri yetersiz, aşk bu dünyada kusurlu.
Annelik duygusu?
Havva'nın cennet duygusu.
Gönül evinde, kadın bedeninde, tastamam duruyordu.
Ama vahşi yaşam, vahşi yaşamdır, annelik de annelik; vahşi yaşamın ister içinde isterse dışında olsun, annelik her yerde anneliktir ve her zaman yapısında yüksek düzeyde bir koruyuculuk içerir.
Sayfa 50 - Morpa Kültür YayınlarıKitabı okudu
