“Annelik, kalbinizin felaket tellallığı yapmak istemeyen yanı ile tüm felaketleri bir bir aklınıza getiren yanının aynı hızla çalışması demekti.”
Sayfa 116Kitabı okudu
Sevginin ne demek olduğunu bilen bir ailenin içinde doğmak ve huzurla büyümek, bir insanın yaşamını şekillendiren en güçlü temeldi. Mutsuz çocuklar, mutsuz yetişkinler demekti. Anneliğin sadece beslemek olduğu yanılgısıyla ruhu aç bırakılmış, hasar almış, anlaşılmak için dinlenmemiş çocukların geleceğini yine onu dünyaya getirenler mahvederdi. Annelik sarıp sarmalamaktı, koşulsuz sevmekti. Çünkü yaşam yaralarını saran en güçlü ilaç yine sevgiydi.
Sayfa 161 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Nermin o an bir hayli büyüdüğünü hissetti. Büyümenin yalnızca bir üst sınıfa geçmekle, kilosundaki artışla ya da boyundaki uzamayla olmadığını; asıl büyümenin duygusal tokatlar yemekle, hayatın zorluklarıyla karşı karşıya gelmekle ve yakınlarının aslında çok uzağında olduğunu fark etmekle gerçekleştiğini öğrendi. Artık teselli alan değil de teselli eden kişi olmak, kendi içten içe ikna olmasa bile birilerini güçlü olduğuna inandırmak, sırtını onlarca sorumlulukla doldurmak; büyümek demekti. Bu yüzden ablalarına ablalık, annesine annelik, kendisine yârenlik yapabilmek için kısa bir süre içinde yaşının hızlıca artması gerekliydi.
Sayfa 28Kitabı okudu
Nermin o an bir hayli büyüdüğünü hissetti. Büyümenin yalnızca bir üst sınıfa geçmekle, kilosundaki artışla ya da boyundaki uzamayla olmadığını; asıl büyümenin duygusal tokatlar yemekle, hayatın zorluklarıyla karşı karşıya gelmekle ve yakınlarının aslında çok uzağında olduğunu fark etmekle gerçekleştiğini öğrendi. Artık teselli alan değil de teselli eden kişi olmak, kendi içten içe ikna olmasa bile birilerini güçlü olduğuna inandırmak, sırtını onlarca sorumlulukla doldurmak; büyümek demekti. Bu yüzden ablalarına ablalık, annesine annelik, kendisine yârenlik yapabilmek için kısa bir süre içinde yaşının hızlıca artması gerekliydi.
Sayfa 28 - KüsuratKitabı okudu
Kesinlikle ;)
Annelik, kalbinizin felaket tellallığı yapmak istemeyen yani ile tüm felaketleri bir bir aklınıza getiren yanının aynı hızla çalışması demekti.
Her şey Noelle, taşbebek armağanlarıyla başlamışı.
Büyük, özel, sevilen armağan her zaman için mavi gözlü
büyük bir taş bebekti. Büyüklerin gıdaklar gibi çıkarmış oldukları seslerden o bebeğin isteyebileceğim en iyi şeyi simgelediğini düşünüyor olduklarını anlıyordum. O nesnenin varlığı ve görünüşü beni sersemletiyordu. Ona ne yapmam gerekiyordu acaba? Annesi gibi mi davranacaktım?
Bebeklere ya da annelik kavramına karşı bir ilgi duymuyordum. Kendi yaşıtım ve çapımdakilerle ilgileniyordum,
anne olma düşüncesi bende bir coşku uyandıramıyordu.
Annelik için daha çok zaman ve başka olasılıklar vardı. Bununla birlikte, o bebekle ne yapmam gerektiğini çabucak
öğrenmiştim: onu sallamak, çevresinde öykülü durumlar
yaratmak, hatta onunla birlikte yatmak gibi şeylerdi bun-
lar. Resimli kitaplar bebekleriyle uyuyan küçük kızlarla
doluydu. Genellikle Raggedy Ann bebekleri, ama onlar benim için söz konusu değildi. O yuvarlak şapşal gözler, o ablak yüz, o lüle saçlar tepemi attırıyor, gizliden gizliye korkutuyordu beni.
