“Gerçi sanıyorum beni çıldırtan beklemek değil de daha çok dayanılmaz belirsizlikti.”
Sayfa 44 - Bilge,kültür,sanat
104 syf.
·
Puan vermedi
Boşluktayım...
Henüz 10 yaşında iken babasını kaybetti… Üç kardeşi ile birlikte yetim kaldı. Annesi, gözleri görmeyen bir ama idi… Babasından geriye kalan sadece yoksulluk, yalnızlık ve yetimlikti… Çocuk yaşta hayatın tüm acılarıyla yüzleşen acı yüklü bir yürekti… Kız çocuğu olmanın zorlukları da ayrıca kendisini daraltıyordu… Fakat ne yaparsın,
Neler olduğunu anlamak ve anneme tekrar ulaşabilmenin bir yolunu bulmak istiyordum. Göğsümdeki bu acıdan kurtulmalıydım.
Sayfa 7 - Bilge,kültür,sanat
Ben okurken ağladım.
“Kendi
doğurduğumdan özür mü dileyeceğim?”
Adım Nermin.
Şuan 40 yaşındayım.
Maalesef “kendi doğurduğumdan özür mü dileyeceğim?” diyen bir ailenin çocuğu olarak büyüdüm.
Tahmini 7-8 yaşlarındaydım. Annem ile bir akraba ziyaretine gittik.
Ev sahibinin ben yaşlarında bir oğlu vardı.Odada birlikte oynamaya başladık.
Ahmet’in sonra canı sıkıldı.
Umutsuzluğa Mektup
Son umudum sende anlıyor musun ?
Uzun yıllardır görüşmüyoruz ama kalbimin en derinliklerinde hep sen vardın Füsun. Belki geç gelen bir itiraf ama bunca yılımı sana daha fazla zarar vermemek için böylesine suskun, böylesine perişan geçirdim. Senden hiç bir şey istemedim ya da isteyemedim bugüne kadar, başka çarem kalmadı beni anlayabilir misin ?
