- Yazmalısın. Bir sıkıntın varsa, oturup yazacaksın. Sıkıntıyı en güzel yazmak alır. Hele seninkisi aşk acısı, yazmaktan başka çaren yok.
- Yazalım abi, olur. Ne yazacağız? Roman mı yazacağız, hikaye mi yazacağız, şiir mi, ansiklopedi mi? Ne yani?
- İstediğini yaz. Ama bana soracak olursan, en iyisi kıza mektup yazmak. İnsan konuşurken bir kere düşünür. Hata yapabilir. Ama yazarken iki kere, üç kere düşünür. Yazan insan gerçek düşüncesini, fikrini keşfeder.
Seksenler
"Sevmek" kalabalık bir ansiklopedi iken, "sevilmek" yalnız bir kelime olması ne gariptir...
Panait Istrati'nin yazarlık hikayesi ne kadar ilginç. Fransa'da fotoğrafçılık yaparken yoksulluğa dayanamayıp intihara teşebbüs eden Romanyalı bir fotoğrafçı. Cebinden Romain Rolland'a yazılmış bir mektup çıkar. Ulaştırılır. Rolland onun öykü diline hayran kalıp kendisini bulur. Onu yazmaya teşvik eder. İlk öykülerini imla ve dilbilgisini çok az bildiği Fransızca'nın ansiklopedi ve sözlükleri eşliğinde tamamlar. Beğenilir. Sonradan kendisi o günleri anarken bir öyküyü sözlük-ansiklopedi yardımıyla yazmanın insanı delirtecek bir iş olduğunu söylüyor. 
Panait Istrati
Kütüklerden bile ansiklopedi oldu, kitap oldu. Senin bu durumun ne olacak yahu?