Unutulur herşey...
Geçen zaman unutulur
Hayaller unutulur
Ansızın aldığımız nefes bile unutulur
Masum çocukluğumuz
Güzel gülüşmelerimiz
Güneş kokulu sabahlarımız
Ve umutlarımız...
F.D
Beyaz Ölüm Kuşları
sonra bir gün anneler de ölür
böcekler ve kertenkeleler ölür
boşalır suyu havuzun kum seddi yıkılınca
sivrisinekler ve kâğıttan kayıklar ölür
*
sonra o gün çocuklar da ölür
*
biz hepimiz önce küçük bir çocuktuk
Ne Gelir Elimizden İnsan Olmaktan Başka
Çökerken üstümüze bir sözün, bir gümüş kupanın o sebepsiz inceliği
Ansızın bir ürperişte: bitti mi herşey bitti mi
Yoo, hayır! öyleyse kimdir tüketen isteklerimi
Bir rüzgar, duyulup binlercesi birden bir rüzgar
Birakıp giden beni bir kenara, bir uzağı, yada bir boşluğu bırakır gibi
Ve ben ki hazırımdır bir süre unutulmaya
Ama hep sorulur gibidir benden: ben şimdi ne yapsam acaba.
Ben şimdi ne yapsam, ben şimdi ne yapsam kaç kere yalnız
Hem bunu kaç kere söylemek, ne türlü söylemek adına
En çok kırıldığım şeydi,
Ansızın gidişler, tek bir cümle, tek bir açıklama yapmadan.
Sanki hayatına hiç girmemiş gibi, ama herşey başına bir şekilde yıkılmış gibi..
DEĞİŞİN DEĞİŞTİRİN ve DÖNÜŞTÜRÜN,
En sık karşılaştığımız sorulardan bir tanesi nereden başlamalıyız ve 5. boyuta nasıl ne kadar sürede ulaşabiliriz, aslında bu sorular bir spora veya bir kitaba başlayan kişilerin başlarken sorduğu klasik sorulardır sebebi makul harcayacağı zamana değecek birşey mi yapıyorum düşüncesinin oluşturduğu
aşk devrim gibidir...
hayat, tekdüze akip giderken,
ansızın hersey tepetaklak olur...
(Turgenyev'den ilhamen)