Kitap ilginç bir yapıya sahip. Yazarın bir romanı, bir hikayesi ve bir şiirini kapsıyor. Aslında romanı bir uzun hikaye olarak düşünmek mümkün. Öykü akademisyenlerin ince detaylarla uğraşmalarını alaya alıyor. Şiiri hatırlamıyorum açıkcası. Roman Azerbaycan'ın sistem değişikliği sonrası henüz oturmayan yeni durumunu çeşitli kişiler açısından irdeliyor.
Bu gün qaranquşları qayıtmayan yazam, Pəncərədən baxıram, sığırçınlar havada həyəcanla uçurlar, sanki, göylərdə axtarırlar dünyanın itkin düşmüş yiyəsin.
Mənə göz ver, işıq vermə. Göz-gözü görməyən qaranlıq ver. Ayı da olmasın, ulduzu da. Səni gəzim, axtarım o qaranlıqda. Mən səni tapmaq yox, axtarmaq istəyirəm həmişə.
Necə ki Tanrı göy üzüylə yatdı və gözəl bir qızı doğuldu:
Günəş!
Ona baxarkən gözlərimizi qırpırıq tez-tez.
Çünki kirpiklərimiz gözlərimizə çəkilən Tanrının salavatıdır.