Ben, gülümsemeden kahkahaya kadar insanların neşelenme şekillerinin hepsini severim. Ne çare ki, çöl sivrisineğine benzeyen bu maskaranın gülüşü, ihtiyar bir mandanın sinirlerini bile harap edecek kadar pisti, yapışkan ve küstahtı.
"Eve gireken insanlar ihtiyatla sordu: 'Alman mısın?' 'İngiliz'im' diye yanıtlayınca, onu bağırlarına bastılar. Almanları da en az Türkler kadar kuşkuyla gözlüyor, topraklarına göz dikmelerinden korkuyorlardı. İngilizler daha olumlu bir izlenim bırakmıştı;..."
İnsan yaşlandıkça başkalarının yaşamlarını yaşamaya başlar..
Ah, yaşlı Hayyam’a kulak ver; bırak bilge konuşsun Tek gerçek, yaşamın uçup gittiğidir Gerisiyse lafügüzaftır Çiçek bir kez açtı mı, artık solacaktır.
Eski düşmanlıklar unutulabilir mi? Çöl kumuna biçim verilebilir mi?
Ümit tohumu insanın zihnine bir kez ekildi mi verimli bir toprak illa ki buluyor.