“Karıncayı bile incitmem “ deme! Bile’ den incinir karınca ; söz söylemek irfan ister , anlamak insan …….
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Ha bugün, ha yarın!... Dünyaya gelen ölür. Ama şerefle ölelim.
Sayfa 292Kitabı okudu
Ademi balçıktan yoğurdun yaptın
Yapıp da neylersin bundan sana ne
Halk ettin insanı saldın cihane
Salıp da neylersin bundan sana ne
Sayfa 13Kitabı okudu
Düşmana karşı kınından çıkmıyorsa eşsiz bir kılıcın ne anlamı var? Artık düşmana karşı kullanılmayacakken neden bir mızrak ve altın bir yay kullanalım?
Sayfa 323Kitabı okudu
Manas başka alplere benzemezdi, Altay dağlarının kaplanı idi. Onun heybetinden, duruşundan Ay korkup bulutun arkasına gizlenir, güneş korkup tez batmaya çalışırdı.
Sayfa 268Kitabı okudu
İnsan kendi vatanından ayrılırsa uğurlu olmaz. Kendi soyundan ayrı düşerse o yiğide zor başlar ve başkalarının yanında kötü duruma düşer. Ana yurdundan ayrılmak, kendi soyundan ayrı düşmek ölümle aynıdır.
Sayfa 219Kitabı okudu
Korkunun ölüme faydası yoktur. Korkmak insanı diriltmez.
Sayfa 45Kitabı okudu
Vuslat! Ah! Ne efsunkâr bir kelime ne kutlu bir an!