Birini seviyorsan gerçekten severdin, verecek başka hiçbir şeyin yoksa bile sevgin yeterdi.
Bazı şeyler geri gelmiyordu, insan bir daha geri dönemiyordu, insanın içinde bir şeyler ölüyor, yanıp kül oluyordu.
''...Bize duymak istediklerimizi söyleyen kitapları severiz...''
“İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.”
Söylenenlere bakılırsa, çikolata tayınını haftada yirmi grama çıkardığı için Büyük Birader'e minnet gösterileri bile yapılmıştı. Winston, elinde olmadan, daha dün çikolata tayınının haftada yirmi grama düşürüleceği açıklanmamış mıydı, diye geçirdi aklından. Nasıl oluyordu da, üzerinden daha yirmi dört saat geçmeden kabullenebiliyorlardı bunu?