Şehit Jandarma Er İlimdar Atasoy
"...
Sevgili anacığım, görüşmeyeli bir hafta oluyor biliyorum beni düşünüyorsun amma unutma ki senin bana nasihatin vardı ki şöyle, Ey oğul görev kutsaldır, askerlik ibadettir. Sakın ola ki görevini aksatırsan sütümü helal etmem demiştin.
Sevgili anacığım artık ak sütü helal eyle asker oğluna. Çünkü mehmetçikler canını verir, kanını akıtır ama vatanını vermez, ezanı susturmaz, şanlı bayrağını indirtmez.
Sevgili anacığım belki de size yazdığım bu son mektuptur. Anacığım bir gün şehit olursam ağlama. Binlerce İlimdar kurban olsun bu vatana.
Anacığım bu mektubu ve de şiirimi hatıra sakla. Saygılarımla,
İlimdar ATASOY"
Doğum Yeri ve Tarihi: Erzurum-1974
Şehadet Yeri ve Tarihi: Hakkari- Şemdinli 16.06.1995
Sayfa 263 - ÇOKAV YayınlarıKitabı okudu
Masalımızda acı olmasın dilerim
…’önce sana sorayım, güzel bir masalımız var sizlere. söyle kimler olsun istersin masalımızda, düzenli bir aile, ya da sıcak yuvalarında kuşlar mı yoksa perili ağaçlar, insanüstü güçler mi?’
‘ay ışığı bulunsun isterim.’
‘güzeel, başka?’
‘ay ışığı bulunsun isterim.’
‘bunu söylemiştin, peki başka ne istersin?’
‘ay ışığından başka bir de
s.25-26Kitabı okudu
mezar daşımdaki dört mısraya
bakarken ağlayışına
ağlama, sonsuzluğun kapısıdır bu taşlar
ağlama ki, onlar da feryâd etmeye başlar
neden toprak olduktan sonra geldin yanıma
bir ömür nerde idin od düşerken canıma
mâdem acı çekmemi istemiyordun gülüm
neden yandığım halde, acı çekiyor külüm
mahrumun olsam bile, ağlama, kabrimde ben
dayanamam kederlenmene, kahrına rağmen
eyvah, sen de solmuşsun istila kıskacında
sonbahar rüzgârları sevişiyor saçında
gözlerinde, kırılgan tebessümü akşamın
nerde, esirgediğin o mağrur ihtişamın
dünya mı sarsılıyor, yoksa titriyor musun
ben sana tiryâkîyim hâlâ, biliyor musun
toprağımda tütüyor hayalin, buhur gibi
her gece bekliyorum gelmeni, sahur gibi
komşularım soruyor: Kimdir bu nazlı sultan?
adını anacağım ânda ağarıyor tan
sen güneşe bakarken, uykuya dalıyorum
haberini her yeni gelenden alıyorum
bu hayal hakikatin özüdür, rüya değil
sûretimi görürsün, mezarıma bir eğil
okursun kitâbemde vardığım son durağı
bulursun başucumda gülümseyen burağı
"Hû" sesini fısıldar kulağına taşlarım
ruhuna kâfur gibi yayılır gözyaşlarım
Sayfa 115 - BİREY YAYINCILIKKitabı okudu
Bin defa, binlerce defa hep sana, senin ana yüreğime sığınacağım.
Benim fedakârlık duygum, hayat okulunda yoğrularak pekişti. Bu benim, öğretmenleri olmak istediğim çocuklara da ilk ve son dersimdir. Ben gönüllü olarak gidiyorum, insanlara böyle büyük bir armağan sunabildiğim için de gururluyum. Ağlama anacığım ağlama. Hiç kimse ağlamasın. Gözyaşı dökmenin zamanı değil artık.
Sayfa 92Kitabı okudu
Bu benim son mektubum, son sözlerimdir. Anacığım! Bin defa, binlerce defa hep sana, senin ana yüreğine sığınacağım, sana sonsuza kadar borçlu kalacağım. Seni umutsuzluklara düşürdüğüm için bağışla beni anacığım. Beni anlamanı da istiyorum. Benim fedakârlık duygum, hayat okulunda yoğrularak pekişti. Bu benim, öğretmenleri olmak istediğim çocuklara ilk ve son dersimdir.
Ben gönüllü olarak gidiyorum, insanlara böyle büyük bir armağan sunabildiğim için de gururluyum.
Ağlama anacığım ağlama. Hiç kimse ağlamasın. Gözyaşı dökmenin zamanı değil artık.
Beni bağışla anacığım. Elveda.
Sayfa 92 - Maysalbek'in, annesi Tolgonay'a mektubuKitabı okudu
Aldatıldığı Halde İhanetle Suçlanan Kocanın Öyküsü
Rivayet olunur ki, adamın biri, fevkalade güzel ve on parmağında on hüner olan bir kadına aşık olmuş. Ama ne kadar uğraşıp yalvardıysa da, kadından hiç yüz bulamamış , ona gönderdiği pahalı hediyeler de bir işe yaramamış, kadın hepsini geri çevirmiş . Ağlamalar, yakınmalar, para pul fayda etmemiş. Adamcağız bu aşk yüzünden neredeyse aklınıyıtırıp
