İnsanlar acı çekmeden sorgulamıyor, zayıf hissetmeden sığınma ihtiyacı duymuyor, acizliğini farketmeden de O’na dönmüyor.
"Artık acı duyuyorsun, balık" dedi.
"Tanrı biliyor ya ben de."
Sayfa 40Kitabı okudu
(...) her saniye o acı kalbine büsbütün çöküyordu. Neredeyse bir hafta olacaktı... Sonra bir ay... Bir yıl... On yıl. Istırap, okyanusun kıyısındaki bir kayaya benziyor, diye düşündü. Uyku azap kayasını örten deniz gibi. Ama insan uyandığı zaman sular çekilmeye başlıyor ve çok geçmeden o kaya ortaya çıkıyor. Üzeri midye tutmuş, kaçınılması imkânsız bir gerçek o. Sonsuza dek orada kalacak bir şey. Ya da Tanrı parçalayıncaya kadar.
Sayfa 126 - Altın Kitaplar YayıneviKitabı okudu
Evladının idamından sonra çok acı çekti annem. Abimin üzerinden çıkan parka, postal ve diğer giysileri zaman zaman havalandırmak için gardıroptan çıkardığında, onları sevip okşayarak gizli gizli ağladığını ve bunlarla konuştuğunu görüyordum.
(3 yaş 3 aylık bir kız çocuğu, ilk deniz yolculuğunu yapıyor. Yolculuğun sonunda gemiyi terk etmek istemiyor ve acı acı ağlamaya başlıyor. Yolculuğun kısa sürdüğünü düşünüyor.
Ertesi sabah şunu anlatıyor: "Dün gece denizde yolculuk yaptım." S.54)
Rüyanın uyarıcı arzusu şöyle: "𝐷𝑒𝑛𝑖𝑧𝑑𝑒 𝑦𝑜𝑙𝑐𝑢𝑙𝑢𝑘 𝑦𝑎𝑝𝑚𝑎𝑘 𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟𝑑𝑖𝑚." Rüyanın içeriği ise şöyle: "𝐷𝑒𝑛𝑖𝑧𝑑𝑒 𝑦𝑜𝑙𝑐𝑢𝑙𝑢𝑘 𝑦𝑎𝑝𝚤𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚." Demek ki görülen rüya ile gizli rüya düşünceleri arasındaki bu farklılığın, gizli rüya düşüncesinin bu çarpıtmanın -bu yaşanmış olay olarak düşüncenin değişimi- basit sayılabilecek çocuk rüyalarına kadar dayandığı anlaşılıyor. 𝐑𝐮̈𝐲𝐚𝐧𝛊𝐧 𝐲𝐨𝐫𝐮𝐦𝐥𝐚𝐧𝐦𝐚𝐬𝛊𝐧𝐝𝐚 𝐨̈𝐧𝐜𝐞𝐥𝐢𝐤𝐥𝐞 𝐛𝐮 𝐤𝐮̈𝐜̧𝐮̈𝐤 𝐝𝐞𝐠̆𝐢𝐬̧𝐢𝐦𝐢𝐧𝐢 𝐬𝐨𝐲𝐮𝐭𝐥𝐚𝐦𝐚𝐤 𝐠𝐞𝐫𝐞𝐤𝐢𝐫.
Sayfa 57 - CEM YAYINEVİ 3. Basım: Ağustos 2016 çevr. A. Can İdemenKitabı okudu
.
Özgür insan, denizi her zaman seveceksin!
.
.
İnsan ve Deniz
Özgür insan, denizi her zaman seveceksin!
Deniz aynan; görürsün kendi ruhunu orda,
O aynada, o sonsuz yayılan dalgalarda,
Senin de dipsiz, acı bir uçurumdur beynin.
Dalmayı çok seversin sen kendi görüntüne;
Gözlerin, kollarınla kucaklarsın hep onu,
Kalbin dinlenir bazen duyup uğultusunu
Vahşi yakarışların acı gürültüsünde.
Sayfa 34 - Adam Yayınları - Ahmet Necdet
