''Yağmuru yabancı bulmadı kendine. Şimdi onun altında tek başına yürüse, gitse. Yıkasa hayalsizliğini, arıtsa sıkıntılarını. Bütün iç pürüzlerini eritse bu yağmur. Bütün pislikleri atsa. Bütün ödevleri, bağları, borçları. Kala kala bir o yabancı kadına, bir bodrum kat penceresinde gördüğü o ele geçmez yaratığa karşı duyduğu belirsiz duygular, anılar kalsa.''
İnsan değişken bir yaratıktır. Her çağında ayrı bir evrenin içindedir. Kendi yarattığı bir evren.
"Çoğu kez bir kitaptır bizi kurtaran. Bir insandır, bir filmdir, bir vapur gezisidir. Çevremizden, boğuculuğu artan havadan, bataklık haline gelen bir ortamdan... Dizi dizi sabah gazeteleri. Daktiloya kağıdı taktım. Bekliyorum ilk cümleyi..."
"Ayrılık bir sevda kaderidir. Bilirsin; öğrenmiş olmalısın. Öğretmiş olmalılar."
Sayfa 181 - Murathan MunganKitabı okudu
Babam bize para pul bırakmadan öldü.Yalnız çocukluğumu geçirdiğim bahçesi erik ağaçlarıyla dolu o ahşap ev kaldı.Evimiz Bizans tan kalma büyük surların bittiği yerdeydi, ailemizin beş kuşağını içinde büyütmüştü.
Sayfa 42Kitabı okudu
Hikayemin bugünün insanlarına bir masal gibi geleceğini biliyorum ama ben bu masalın içinde büyüdüm.
Sayfa 5Kitabı okudu