Sorun onu kucaklayarak çözümlenmez , sözleri anahtar oldu. Sorunla baş başa kalırsanız onunla muhabbet etmeyin.
Sayfa 208Kitabı okudu
İşte anahtar kelime bu; hayatın özü, büyük sırrı; olmazsa olmazı: Unutmak. Eğer unutmak diye bir şey olmasaydı, yaşam da olmazdı. İnsan, unutmadan hayatını sürdüremez.
"Daha iyi bir gerçekliğin hayalini kurmak, anahtar deliğinden henüz görmediğimiz bir geleceği izlemektir."
Sayfa 120 - Arkadya YayınlarıKitabı okudu
"Var mı şu köhnemiş zaman rafında
Tozlanmayan kitap, üflenmeyen toz?
Harfler bir beyinin hücreleridir,
Beyinlerse bir hücrede rehindir...
Anahtar, on iki suç sarrafında;
Ya altın düşler kur, ya kilidi boz."
Sayfa 110 - ÖtükenKitabı okudu
Yeryüzündeki tüm anayasalara, değiştirilemez bir madde olarak, herkese geçmişinin kutsal yerlerine canının istediğinde geri gelme hakkını koymak gerektiğini düşünüyorum. Çocukluğunun geçtiği tüm daire, ev ve bahçelere girmeyi sağlayan anahtar takımını kişiye teslim edip onun, insan belleğinin bu kış saraylarında saatlerce kalmasına izin vermek isterdim.
Sayfa 87Kitabı okudu
Kadınlar bizzat kendilerinin ya da birbirlerinin derin düşünmeye ya da tefekküre dalmaya yönelik cesaretlerini kırdıklarında, bu bariyeri veya kapıyı güçlendirirler, çünkü “dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olabilirler.” Bu bariyeri aşmak için uygun bir karşı-büyü kullanılmalıdır. Buna en elverişli büyü de anahtar simgesinde bulunur.
Ayrıntı Yayınları
Ah! Şu küçük anahtar; tüm kadınların asimda bilip de bilmediklerini sandıklan sırların kapısını bu anahtar açar. Anahtar, psişenin en derin, en karanlık sırlannı, bizim örneğimizde, kadının potansiyelini düşüncesizce yıkıma götüren şeyi bilme iznini temsil eder.
Sayfa 65 - Ayrıntı Yayınları
Acı çekiyor. Kendine ihanet etmenin acısını, kendini ihmal etmemin acısını, kendini ezmenin, yok saymanın, durdurmanın, kendini gerçekleştirememenin acısını….
… seni ilk defa gördüğüm merdivenler, bütün ruhumla baktığım göz deliği, daire kapının önünde duran ve bir zamanlar üstüne diz çökmüş olduğum paspas, anahtar kilidinin içerisinde dönmesinden çıkan ve beni hep yattığım pusudan sıçratmış olan ses.
Gitti gelmez bahar yeli;
Şarkılar yarıda kaldı.
Bütün bahçeler kilitli:
Anahtar Tanrıda kaldı.
Geldi çattı en son ölmek.
Ne bir yemiş, ne bir çiçek;
Yanıyor güneşte petek:
Bütün bal arıda kaldı.
Sayfa 15Kitabı okudu
