Ülkenin şerefi artık bölünemez bir servet olmaktan çıkmıştır. Artık yalnızca bir sınıfa veya devlet içinde devlet denebilecek bir gruba bile değil, rastlantı sonucu ortaya çıkan kimselere aittir.
Güneş, yeşil alan ve mekan, şehirciliğin birinci derecede rol oynayan üç ögesidir.
Şehircilik, yalnızca şehirlilerin beden sağlıklarını değil, ruh sağlıklarını ve bundan ileri gelen yaşama sevinçlerini de koruma altına alacak koşulları sağlamak zorundadır.
(...)
Serbest alanları yaratmak ya da mevcut serbest alanları korumak bir zorunluluktur ve insan türünün kurtuluşu da buna bağlıdır.
İnsan daima gördüğünü söylemeli, özellikle, daima görmesini bilmelidir ve bu, ilkinden daha da güç bir iştir.
İnsanlar şehrin güzelliklerini yaşayamadan kopya binalar içinde, bir trafik karmaşasında ve bulunduğu şehre sahip çıkmadan yaşıyorlar. Elimizde olsa yapıları değil, "bakış açılarını" yok etmek isterdik...
Ekonomik, toplumsal ve siyasal değerlerin yanında yer alan, insan kişiliğine bağlı psikolojik ve fizyolojik değerler de, bireysel ve toplumsal düzene ilişkin kaygılardan ileri gelen çekişmelere dahil edilmişlerdir. Yaşam, ancak, insan kişiliğini yöneten bu iki çelişen ilke -birey ve topluluk- birbiriyle uyuştuğu zaman gelişebilir.
Sayfa 34 - 02Kitabı okudu