İnsan kalbini ezerek, bütün arzularını öldürerek yapamayacağını zannettiği şeyleri yapar. Bunlar insanlığın son gayretleridir.
Sayfa 79Kitabı okudu
"Onu niçin ve ne gibi bir ümitle sevmiş olduğumu kendi kendime soruyordum."
Sayfa 32Kitabı okuyor
"Heyecan duymayan bir kalp ölmüş değil midir?"
Sayfa 22Kitabı okuyor
Bakışlarında öyle derin bir elem vardı ki henüz kalp yarasının iyileşmediğini anlatıyordu.
Ancak kaderin tesadüfleri, sır olarak sakladığı aşkın boyutlarını değiştirecek…
Ne tuhaf? Kabil olmayan bir şeyin hayalinden de insan bazen zevk duyabiliyormuş!
Sayfa 75Kitabı okuyor
Acaba ümitlerim böyle ebediyen karanlık mı kalacak? Onun da tatlı bir sabahı olmayacak mı?
Sayfa 30Kitabı okuyor
Heyecan duymayan bir kalp ölmüş değil midir?
Sayfa 22Kitabı okuyor
Gözyaşları, ruhu boğulmaktan kurtarır derler. Ah bu yaşlar olmasaydı, bilmem yaşayabilecek miydim?
Sayfa 26Kitabı okudu
Heyecan duymayan bir kalp ölmüş değil midir?