Zira “kanatsızlık durumunu fark ediş, ötelerin çağrısına uçmak isteyen insanın en büyük trajiğidir. Oysa mavi gökyüzü, bırakılmışlığını duyumsayan insanın başı üzerinde yalıtık ve sınırlı bir dünyaya inat büyümeye devam etmekte ve onu kuşatıldığı gerçekten kurtaracak ötelere çağırmaktadır.”( Değerli Hocam Ramazan Korkmaz 2004)