Sevgili Bella'mda, bir başkasının acısına karşı duyarsız davrandığını gördüğüm tek konu buydu. Ama kendi çocuklarımız olduğunda, çocuk milletinin çoğunlukla ana babalarına ve yanlarında kendilerini güvende hissettikleri koruyucularına karşı mutlu bir şekilde duyarsız olduklarını gördüm.
Şimdi beni iyi dinle düşüncesi bile ithal edilmiş, aklı mumyalanmış beynamaz... Benim halkımın yüzyıllardan beri süren bir kavgası var; özgürlük. Biz hiç bir zaman bizim olmayan bir şey için savaşmadık. Ya da dışarıdan uzanan eli öpüp başımıza koymadık. Sen, senin olmayan toprağı bölerek halkının kurtuluşunu mu savunuyorsun? Senin ve sizin gibilerin yaptığını bizim Hoten'in sokaklarında ellerimizle beslediğimiz köpekler yapmıyor. Köpekler beslendiği kadar, kurtlar ise sevdiği kadar sadıktır. Şunu da söyleyeyim **devlet kurmak masalarda puro içerek ve Çav Bella dinleyenlerin değil, yar göğsüne baş koymadan savaşa gidenlerin yapacağı iştir**