Sizce nasıl olurdu
İnsan mutluluk konusunu düşünmek zorunda olmasa, yaşam ne kadar eğlenceli olurdu!”
Sarah başını kaldırdı. "Sınırı geçebildik mi?" Renksiz dudaklarından kan sızıyor, çenesinden aşağı akıyordu.
"Geçtik," dedi Rachel. "Başardık. Artık güvendeyiz."
"Cesur davrandım," dedi Sarah, "değil mi?"
"Oui," dedi Rachel yıkılmış bir halde. "Çok cesurdun."
"Üşüyorum," diye mırıldandı Sarah. Titriyordu.
Sarah titrek bir nefes aldı ve yavaşça verdi.
"Şimdi biraz şeker yiyeceğiz. Bir de makaron. Seni seviyorum, Sarah. Baban da seni seviyor. Sen bizim yıldızımızsın." Rachel'in sesi çatladı. Ağlıyordu. "Kalbimizsin. Bunu biliyor musun?"
"Sophie'ye söyleyin, ben..." Sarah'nın göz kapakları titreyerek kapandı. Son kez zayıf bir nefes aldı ve hareketsizleşti. Dudakları aralıktı ama artık arasında sıcak nefesi yoktu.
Sayfa 321Kitabı okudu
"Ben keyif aramıyorum. Tanrı'yı istiyorum, şiir istiyorum gerçek tehlike istiyorum, özgürlük istiyorum' iyilik istiyorum. Günah istiyorum."
"Aslında," dedi Mustafa Mond, "siz mutsuz olma hakkını istiyorsunuz."
"Öyle olsun," dedi Vahşi meydan okurcasına, "mutsuz olma hakkını istiyorum."
Sayfa 238Kitabı okudu
Yaşamın amacının, mutluluğun sürekli kılınması değil, bilincin yoğunlaştırılması ve arınması, bilginin zenginleştirilmesi olduğunu düşünmeye itebilirdi insanları.
Karşılıklı şakalar yapabiliriz, cesur suratlar takınabiliriz ama gecenin karanlığında yatağımızda yalnız kaldığımızda gerçeğin kulağımızın dibinde fısıldayan sesinden kaçmak zordur.
Senin yaradılışın nasılsa, bir çocuğa da ancak öyle davranabilirsin, güçle, gürültüyle ve ani öfkelerinle ve bu durumda tüm bunlar sana özellikle uygun görünüyordu üstelik, çünkü beni güçlü, cesur bir delikanlı olarak yetiştirmek istiyordun.
