"Acılar gibi, ani sevinçler de önce sarsar insanı."
Acılar gibi, ani sevinçler de önce sarsar insanı.
Sayfa 49
Bu sözlerim annemi küplere bindirdi;kendisiyle böyle bir konuyu konuşmam boşunaymış,çünkü babam, istediğim şeye rıza göstermesinin eninde sonunda incinmeme yol açacağını gayet iyi biliyormuş; babamın bana çektiği sözlerden, kullandığı onca iyi ve yumuşak ifadeden sonra nasıl olup da böyle bir şeyi düşünebildiğimi merak ediyormuş; yani kendimi mahvetmek istiyorsam yapabileceği bir şey yokmuş; buna asla rıza göstermeyeceklerinden emin olabilirmişim; kısacası yıkımını hazırlamak istiyorsam elinden bir şey gelmezmiş ve ben de babamın gönülsüzlüğüne karşın annemin bana rıza gösterdiğini asla söyleyemeyecekmişim.
Hiç bilmediğimiz, görmediğimiz tehlikelerden ne hayret verici bir şekilde kurtuluyoruz. Bu yoldan mı gitmeli, yoksa bu yoldan mı gitmeli diye tereddüt ve şüphe gibi bir sıkıntıya düştüğümüz zaman, nasıl oluyorda gizli bir ilham bizi hissimizin, eğilimimizin, hatta işimizin gerektiği yoldan bir başka yola sevk ediyor?
Sayfa 171
daniel defoe
"hakikati bulan, başkaları farklı düşünüyorlar diye, onu haykırmaktan çekiniyorsa, hem budala, hem de alçaktır. bir adamın, 'benden başka herkes aldanıyor' demesi güç şüphesiz; ama sahiden herkes aldanıyorsa, o ne yapsın?"
Konuşabileceğim, beni teselli edecek kimsem yok.
