Bay C, susup "konuşmak gereksizdi" demeseydi
"Bir sigara yak, biraz beni dinle!" diye onu zorladım. (...) "Sen kendi kendinden kaçmak isteğini hiç duyar mısın dostum?" (...)
Hamal dalgınlığımdan faydalanarak birden kedi gibi fırladı ve koşmaya başladı. Arkasına bakmadan kaçıyordu. Büyük bir ıstırap içinde ellerimle yüzümü kapadım.
Sayfa 106 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Namuslu kadın da ne demek? Park kadınlarıyla nikâh dairesinde tapusunu çıkardığınız kadın arasında ne fark var? Kapısında kanuna nöbet beklettiğimiz dört duvar arasında, iğrenerek, bıkmış olarak kendini veren bir kadın neden namusludur da, arzularına bütün çıplaklığıyla yol veren, ahlak kurallarına, gelenek ifritlerine kahramanca göğüs geren kadın orospudur? Neden ihtiyar bir tüccarın nikâhlı karısı, lüks ihtiyaçlarını karşılamak için kocasına işve yaptığı zaman namusunu korumuş oluyor da, genç bir erkeğin kollarına kendini bırakan kadın aynı lüks hırsıyla çırpındığı için namussuz sayılıyor?
Şu halde namus, dünya görüşüne göre değişmiyor mu? Akılla bakılınca biz iyiye kötü, çirkine güzel diyoruz. Maskeli gerçeği yalın gerçeğe, sınırlı dünyayı sonsuz bir evrene tercih ediyoruz."
Sayfa 137 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Kusura bakmamalıydım, karı için ağlayan erkeğin Allah belasını versindi. Karıların hepsi orospu idi. Hiçbiri de sadakat nedir bilmezdi. İnsanın parası olduğu sürece yüze gülerlerdi."
Sayfa 124 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Ben deliyim... Hey insanlar! Ben zırdeliyim! Niye korkuyorsunuz? Birbirinin sıcaklığında ve kokusunda güvenlik bulan hayvanlar! Sizin içinizde de benim gibi zavallı deliler yok mu?"
Sayfa 123 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Toprak deyip geçmemeli idi. Bu toprak, toprak oluncaya dek kaç milyar insanın yaşantısını içinde eritmişti? Onun her zerresinde bir aşk hikâyesi gizli idi. Niçin yapraklar bu kadar yeşil oluyordu? Neden çiçeklerin bin türlü renkleri, kokuları vardı? Acaba bitkiler toprağa düşen insanların sevgi fosillerini emerek böyle güzelleşmiyorlar mıydı?"
Sayfa 93 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Ona gülerek genç kızların bize benzemediklerini, bazen bir düşle yüzlerinin sararıp solabileceğini hatırlattım."
Sayfa 93 - Can YayınlarıKitabı okudu