Kimsin sen?
Peki ya ben kimim?
Yalnız mıyız bu koca evrende?
Sarıl bana, öp boynumdan.
Aşk olsun adı ama aşk değil bu.
Görüyorum, hissediyorum,
Derinine işliyorum, içime işliyorsun.
Gözlerinin içine bakıyorum.
Seni tanıyor muyum?
Beni bilmiyorsun, nereden bileceksin?
Öyleyse nereden geliyor bu his?
Hiç tanımadığım bu kadın,
Hiç tanımadığın bu adam,
Aşk gibi,
Ama değil gibi...
Ve olabilecek diğer bütün ihtimaller gibi.
Ve sadece...
Sen gibi,
Ben gibi,
Biz gibi.
Dinlerin çoğu Tanrı’nın dünyanın dışında bir yerde, belki de cennette olduğunu öğretir. Baruch Spinoza (1632-77), Tanrı’nın dünyada olduğunu düşünmesi bakımından alışılmadıkdı. Bu fikrini ifade etmek için “Tanrı veya Doğa” hakkında yazdı, (Ethica kitabı) tanrı ve doğanın aynı şey olduğunu kastediyordu. Tanrı ve doğa tek bir şeyi tanımlamanın iki
“Güven diye bir şey olmamalı. Bütün ilişkilerdeki büyük düşüşe sebep olan rahatlıktır o. Anneme göre bir insan karşısındakinin güvenini her gün yeniden kazanmak zorundaydı.”