resim konuşuyor - biz dinlersek.
Resim müzelerinde başka dönemlerin görünürüyle karşılaşıyoruz ve o bize yoldaşlık ediyor. Her gün belirip kaybolduğunu gözlerimizle gördüğümüz şeyin karşısında kendimizi daha az yalnız hissediyoruz. O kadar çok şey aynı görünmeye devam ediyor ki: Dişler, eller, güneş, kadınların bacakları, balıklar... Görünürün aleminde tüm çağlar kardeşçe, birarada varoluyorlar, aralarında yüzyıllar, binyıllar da olsa. Ve eğer resmedilmiş imge bir kopya değil de bir diyaloğun sonucuysa, resim konuşuyor - biz dinlersek.
Sayfa 38 - Metis Yay. Birinci Basım: Kasım I 999
Aslında ressam bir alıcıdır. Yaratma gibi görünen şey, aldığına biçim verme fiilidir.
Sayfa 34 - Metis Yay. Birinci Basım: Kasım I 999
Git normal bir hayat yaşa ve bana güvenme.
Ya güvenmek istersem?
Her şeyi unut ve bende - beni bul!
Sayfa 34 - Metis Yay. Birinci Basım: Kasım I 999
17. yüzyılda Wrocklau'da yaşamış bir tıp doktoru olan Silesius, görülen ile görme arasındaki karşılıklı bağımlılık üzerine mistik bir şiir yazmış:
"Larose qui contemple ton aeil de chair
A fleuri de la sorte en Dieu dans l'eternet"
("Senin etten kemikten gözünü seyreden gül
Böylece çiçek açtı sonsuzdaki Tanrı'da")
Sayfa 33 - Metis Yay. Birinci Basım: Kasım I 999
"Fırça", der 17. yüzyılda yaşamış büyük Çinli manzara ressamı Shitao, "nesneleri kaostan kurtarmak içindir."
Sayfa 32 - Metis Yay. Birinci Basım: Kasım I 999
Yaklaşmak, geleneği, şöhreti, mantığı, hiyerarşileri ve benliği unutmaktır. Abuk sabuk olmayı, hatta çıldırmayı göze almaktır aynı zamanda.
Sayfa 31 - Metis Yay. Birinci Basım: Kasım I 999