Çünkü aşk bu kadar çabuk ve şiddetli gelebiliyorsa, aynı hızda da kaybolup gidebilir.
Biz, zavallı insanlar, daima mazinin çamurlu kalıntılarıyla ve henüz gelmemiş olanın endişe verici gölgeleriyle boğuşmak zorundayız. Oysa hayvanlar öyle mi? Onlar için içinde yaşadıkları an var. Ben kimim, diye kendine soran bir hayvan var mıdır? Belki de sormadan yaşamak en iyisi. Şimdinin tadına varmadıktan sonra yaşıyorum demenin ne manası var?
Reklam
Yazarın Belleği
Ve tabii fark etmişsinizdir sevgili okur, benim birçok 'şu an'ım var. Örneğin şu anda siz beni okuyorsunuz ve beraberiz. Ve ayni zamanda, şu anda henüz yaziliyorum ve aşağıda büyük bir boşluk var. Dolayısıyla geleceğe sesleniyorum. Bir de öbür zamanlarım var: kapalı durdugum anlar... Biliyorum, ben bana bakıldığında, okunduğumda varolabiliyorum sadece. Gerisi üst üste değen metinlerin karanlığı. Sürekli Araf!
Sayfa 113Kitabı okudu
Bazı insanların hayatları başkalarının günahlarını unutmaya çabalamakla geçiyor sanki.
Valla ben de :(
Kırklarımın sonuna nasıl geldim anlamadım...
Sayfa 225Kitabı okudu
Sınanmamış dostluk asla dostluk değildir...
Sayfa 222Kitabı okudu
Reklam
Geri199
1,000 öğeden 991 ile 1,000 arasındakiler gösteriliyor.