O gün gardiyan gittikten sonra yemek kabımda yüzümü seyrettim. Bana öyle geldi ki, gülümsemeye çalıstığım halde, görüntüm ciddi duruyordu. Kabı oynattım. Yeniden gülümsedim, ama görüntüm hep o aynı ciddi, o aynı üzgün halini bırakmadı.
"Hiç tükürük hücresinden söz edildiğini duydunuz mu, bir halkın dünyanın en büyük halkı olduğunu kanıtlamak için son zamanlarda icat ettiği hücreden? Tutuklunun içinde ayakta durduğu, ama hiç kımıldayamadığı daracık bir dört duvar. Onu çimentodan kozasına sımsıkı kapatan sağlam kapı çenesinin hizasında durmaktadır. Bu durumda adamın ancak yüzü görülür ve gelip geçen her gardiyan bu yüze ağız dolusu tükürük atar. Hücrede sıkışıp kalan tutuklu, gözlerini kapamasına izin varsa da, yüzünü silemez. Alın size, azizim, bir insan icadı. Bu küçük şaheser için Tanrı'ya ihtiyaçları olmadı insanların."
Hangi zindan insanın kendi yüreğinden daha karanlıktır. Hangi gardiyan insanın kendisinden daha zorludur.
...
adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
yüreğimize alırız onları, ısıtırız
gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam
Gidersen kar yağar avuçlarıma, üşürsün
bir ceylan sessizliği olur burada aşklar
Sayfa 30Kitabı okudu
ÇALCATEPE’NİN SİYAH LALESİ
Çalcatepe’nin siyah lalesi;
İnce, narin, mahzun;
Kafileler içerisinde...
Adı ne romandaki gardiyan kızı Rosa,
Ne de rüya gibi rüya…
Çalcatepe'de;
Görevli "velkam sör" diyerek açıyor kapıyı. "Vatandaş Türkçe konuş!” demek geliyor içimden. Yüksek kemerli tarihi kapıdan geçerken, taşa kazılı Osmanlı yazısına takılıyor gözüm; ‘Dil ve Din’i yazarken öğrendiğim Osmanlıca işime yarıyor:
“Der-sa-a-det Ci-na-yet Tev-kif-ha-ne-si 1337”
“Ekskiyuzmi sör!?” diyor görevli.
“Burası ‘Cinayet Tevkifhanesi’ mi?” diyorum.
“Hayır efendim,” diyor Türkçe olarak; “Burası Four Seasons…”
İçimde kopan kahkahayı bastırıyorum:
“Ama öyle yazıyor!? Katiller mi kalıyor burada; siz gardiyan mısınız?”
Yanıma gelip omzumun üzerinden başını yaklaştırarak yazıya bakıyor: “Bilmiyorum efendim,” diyor, “eski yazı.”
“Boşver,” deyip açtığı kapıdan girerken çok şakacısınız efendim diyor gülerek.
Dönüyorum:
“Şaka değil, bu otel on yıl öncesine dek solcuların tıkıldığı bir zindandı; bu kapıda gardiyanlar, askerler bekliyordu bir zamanlar. Ve tutuklu anaları..”
