Biri mavi diğeri kahve tonunda iki mektup kaiâğıdı getirdi gardiyan. Kahve olan doluydu bu kez, şöule dökmüştü içini kalbimi çalan adam.
Merhaba Kahve Gözlüm
.
.
.
Kağıdın var mıdır bilemediğimden gözlerimi yolladım sana. Gözlerini gözlerime yaz can. Karar ver, yaz geleceğimizi.
Sayfa 142Kitabı okuyor
ÇEKİLDİM
Çekildim yine köşeme, sensizliğime Kenarda bir odabaşı, elinde kalem diğer tarafta parşömen
Parşömen aklımı okur, odabaşı parşömene yazar.
Ben düşünmekten yorgun, ben düşünmekten sürgün
Çekildim yine inzivaya
Köşede bir gardiyan durur
Bir elinde anahtar, diğer tarafta urban. İlmek ilmek düğümlenir boğazım
Kurur boğazım bir gece kâbusunda Çekildim elden, dilden
Dünya bir tarafta ben bir tarafta Dünyanın uykusu ağır, adaleti aksak
Ben ha varım ha yok
Çekildi kanım, kurudu yaşım
Gölgelerin arasında, denizin ortasında Bir tarafta durgunluk, diğer tarafta delice dalga
Enginin içinde kurumuş papatya
Ne renkti, artık farkı yok
Çekildim, kara yazının önünden
Ne tarafa gidecekse gitsin
Bir yanda ayaz, bir yan yangın yeri İkisinin sonu da malum
Çatalın, ayrımın önemi artık yok
Bir yol ayrımı, yolun dönüşü
Başı sonu önemli değil.
Terazinin bir kefesinde hayat, bir kefesinde ölüm var...
çekildim.
gelmedin ulan
gelmedin ulan
gelmedin
gardiyan ettin bizi bu geceye
Sayfa 129Kitabı okudu
Diyalektik, efendinin de çalışma kölesi olduğu topluma doğru götürür. Bu zorunluluk toplumunda her bir insan teki, çalışma kampını da yanında taşır. Bu çalışma kampının alamet-i farikası, kişinin aynı anda hem tutuklu hem gardiyan, hem katil hem maktul olmasıdır. Böylelikle kişi kendini sömürür. Böylelikle, sömürü egemensiz de mümkündür
Hilmi : Bir soru sordum sadece canım, kaç senedir buradasın?
Gardiyan : Bu sene 16 oluyor.
Hilmi : Ne diyorsun ya? On altı sene yiyecek ne suç işledin sen!?
Gardiyan : Salak mısın sen kardeşim ben gardiyanım. Allah Allah konuştuğu lafa bak. Benlen mahkumu bir tutuyor. Ben maaş alan bir insanım kardeşim. Adama bak gardiyanlan mahkumu bir tutuyor.
(söylenerek çıkar)
Hilmi : Vay be. İyi kötü bir maaş bağla, hapiste bile kendini özgür hissedebiliyor insan!
(Derken seyirciyi görür, şaşırır.)
Hilmi : Allah kurtarsın. İftira attılar heralde? İçeride hep iftiraya uğrayanlar bulunduğuna göre, dışarıda ne çok iftiracı var değil mi?
Aslında bir insanı bir yere kapatmak suçtur. Ama kapattığınız kişi bir suçluysa, bu bir cezadır. Yani aslında her ceza biraz da suçtur ve her suç aynı zamanda ceza!
Sayfa 5Kitabı okudu
Gardiyan Maynard'dan İtiraflar
Özlemim
Keder dolu gözlerle bana bakmayın çocuklar! Artık evimi
özlüyorum; acıyı, kederi ve dışlanmayı bana yaşatmalarına
rağmen, ailemi özleyebiliyorum... Aslına bakarsanız geçmişin,
tüm üzerimdeki o acı etkisini, tekrar ve tekrar yaşayacak kadar
olgunum artık. Eskilere, bu adi yerden kurtulmak için basit
