Alekseyciğim, bebeğim, güvercinim benim, hep böyle huzurlu yaşasan ne güzel olur, değil mi?
“Kadınlara saygı duymak gerekir, yani annelere...”
“Eh! Bizde kural çoktur, ama doğru olanı yoktur...”
Bu hayat bedenime onlarca iğne batırıyor gibi, her şeyiyle heyecanlandırıyordu beni.
“Gözlerim lazım değil bana artık, göreceğim kadarını gördüm...”
“Hep fakirlikten, Alekseyciğim... Öyle yoksul insanlar var ki, bilemezsin!”
“Bebekleri neden sokağa atıyorlar, büyükanne?”