... insan olma yolunun milyonlarca yıl sürmesine karşılık insanın insanlıktan çıkıp, bir adı ve özgürlüğü olmaksızın, kirli, zavallı bir hayvana dönüşmesi için topu topu birkaç günün yetmiş olmasına şaşırmıştı.
Hepimiz her şeyden önce insanız, anlıyor musunuz, insan, insan, insan!
En önemli şey, insanın insan olmasıdır, insanın piskopos, Rus, tezgâhtar, Tatar, işçi olması daha sonra gelir. Anlıyor musunuz, insanlar, piskopos ya da işçi, Tatar ya da Ukraynalı oldukları için iyi ve kötü olmazlar, insanlar insan oldukları için eşittirler.
... aşkın kömüre benzediğine, kızgınken yaktığına, soğuyunca elini kolunu is yaptığına ilişkin sözler aklına geliyordu...
Arkadaşlık, insanın kendini gördüğü bir aynadır. Bazen arkadaşınla konuşurken kendini tanırsın: Kendinle konuşuyorsundur, kendine hitap ediyorsundur.
Arkadaşlık, eşitlik ve benzerliktir. Ama arkadaşlık aynı zamanda eşitsizlik ve farklılıktır.
Ancak başkasının yüreği üzerinde hiç kimsenin özgürlüğü yoktur, bu konuda tartışacak bir şey de yoktur.
Yüreğinden hiçbir şeyi söküp atamazsın, yürek kağıttan değil, içindeki yaşam mürekkeple yazılmadı, onu paramparça edemezsin, beynine, ruhuna izlerini bırakmış uzun yıllarını içinden söküp atamazsın.