Öyle hayaller kurardı ki hakikat olmamaları için hiçbir sebep yoktur. Kendi kendine derdi ki:
"Bu kurduklarımı hakikat yapmak için insanların biraz daha iyi olması yetmez mi?"
Sayfa 33Kitabı okuyor
Kara kara kazanlar
Kara yazı yazanlar
Cennet yüzü görmesin
Aramızı bozanlar.
Kalbim tak eder, durur gibi olur, sonra başlardı hızlı hızlı atmaya...Kim böyle söylemez? Hangi insanoğlu, içinde bu acayip, bu tatlı duraklayıp koşuşmayı duymadı?
Bir akşamüstü ikimizin de içinde insanlığımızın en temiz hissi belirmişti. Bu, arkadaşlık hissiydi.
Aynaya;
"Birbirimizi aldatmaya lüzum yok efendim!" demişim...
Hem bu saadet, üşüyen insana verdiğim 1O kuruştan gelmiyor ki.
Beni kaybettiğin zaman arayacaksın.
- Yani nasıl bir dünya arzuluyorsunuz?
- Nasıl bir dünya mı?
Haksızlıkların olmadığı bir dünya... İnsanların hepsinin mesut olduğu, hiç olmazsa iş bulduğu, doyduğu bir dünya... Hırsızlıkların, başkalarının hakkına tecavüz etmelerin bol bol bulunmadığı...
Pardon efendim! Bol bol bulunmadığı ne demek? Hiç bulunmadığı bir dünya...
Sayfa 21Kitabı okuyor