“Gönlünün toprağında kendiliğinden bitmiş hiçbir çiçek açmıyor, hiçbir dal zorlamadan meyve vermiyordu…”
"Üşüyorsun, hastasın, aptalsın!"
"Kanıtla!"
"Birkaç sözcük yeter buna: Üşüyorsun; çünkü yalnızsın, içinde gömülü duran ateşi hiçbir insanın yakınlığı alevlendirmiyor. Hastasın; çünkü duyguların en güzeli, insanoğluna bağışlanan en tatlı, en yüce duygu senden uzak duruyor. Aptalsın; çünkü onca acı çekerken gene de mutluluğu yanına çağırmaktan kaçınıyorsun; onun seni beklediği yere doğru bir adım atmaya bile yanaşmıyorsun."
İnsan yaradılışı kusurludur. En parlak yıldızların bile üzerinde lekeler vardır. Miss Scatcherd'inki gibi gözler yıldızların parlaklığını görmezler de ancak bu ufak tefek lekeleri seçerler.
“Bana da öyle geldi ki önümde artık daha güzel ve dikenleri, güçlükleri kadar gülleri, doyumları da bulunan yeni bir yol başlamaktadır. Yer değişikliği, önümde açılan umut kapısı bütün varlığımı uyandırmış, coşturmuş gibiydi. Tam olarak bilemediğim bir takım güzel şeyler gelecekti başıma sanki… Bugün, yarın, önümüzdeki hafta, gelecek ay olmasa bile, günlerden bir gün.”
Bir kadın ki derindir, içtendir, konuşmasını bilir, bir ruh ki ateşten yapılmıştır, bir kişilik ki eğilir fakat bükülüp kırılmaz... Hem esnek, hem dimdik, hem yumuşak, hem de ilkelidir...
"Bu dünyada insanlara hiç bir zaman tam mutluluk nasip olmaz."
