“Akşamdan beri ağlıyorum.
Ama merak etme, kendimden başka kimseyi bedbaht etmiyorum.
İstesen romanların en güzelini yaşayabiliriz.
İsteyeceksin de ve hatta istiyorsun. Bütün korkum geç kalmamak…”
"Söz zehirli bir kama. Ama kelimelerin gönülde açtığı yarayı ancak kelimeler iyileştirebilir. "
“…karanlığa o kadar alışmışsınız ki yıldızlar bile rahatsız ediyor sizi!..”
“En küçük bir pırıltı yoktu hayatında. Ne olabilirdi o vakit?Hiç.”
Sayfa 78
“Hayata zincirliyiz kollarımızdan, zaaflarımızdan çiviliyiz.Ve günler, çehrelerinde kamçıdan sert bir istihza. Ve günler, bakışlarında hançer… birer birer geçiyor önümüzden.
…
Korkuyorum günlerden, korkuyorum.Uçsuz bucaksız bir uçurum günler, anlamıyorum söylediklerini.”
Sayfa 74
Tanzimat’tan beri kendi irademizle Batı’ya yöneldiğimizi vehmedenler, gülünç bir gaflet içindedirler. Milleti millet yapan kalabalık, oyunun tamamen dışında.