LXVI
Keklikler sokulur insanın yanıbaşına dek
Kırmızı gagalarında yemyeşil kır türküleri
Geçer gider yükseklerden yeşilbaş ördek
İşitilir geçen yaban kazlarının gürültüleri.
Sayfa 64Kitabı okudu
MÜTHİŞ BİR TREN
Kıraathanenin camları önüne oturmuşlardı. İki arkadaştılar. Nargilelerinin marpuçlarını emerek susuyorlardı. Zayıf olan, lülenin ateşini nargilenin kehribar ağızlığıyla düzeltti. Bir-iki nefes daha çekti. Marpucu sardı. Nargileyi önünden itti. Bu, yüzü karanlık, karışık bir adamdı. Kalın kaşları vardı. Bu kaşların altında
Boşlukta Bir İbrahim
işsizlikten kardeşlerim
ağrıyor kasıklarım
al şu taşı şuradan da koy şuraya diyen yok
gel de boya şu duvarı
şu bahçeyi çapala
şu kömürü kır da taşı
al da gezdir şu köpeği
diyen yok
Sayfa 97 - Benim de kasıklarımda bir ağrı var, işsizlikten mi acep?
“Sayfalarda aşk yüklü iki hamaldan söz ediliyordu sürekli, aşkın saksısından, gölgesinden, kır çiçeklerinin nereye yürüdüğünden, aşkların ölümü ölümlerinden çok sonra kabullenişinden ve bu nedenle insanların ölü aşk hamalı olduğundan söz ediliyordu.”
Sayfa 87Kitabı okudu
Basamakları çıkarken, bıyıklarını hiç fark etmemiştim; ama ben yaklaştıkça bıyıklandı adam, ben yaklaştıkça bıyıklandı; hatta aradan yıllar geçmiş gibi kır düştü bıyıklarına, hatta yalnızca bıyıklarıyla dikildi ayağa, yalnızca bıyıklarıyla baktı yüzüme ve bıyıklarıyla, “Kimi aradın?” diye sordu.
