"İnsanımız, birbirine sataşmak için hiçbir fırsatı kaçırmıyor. Her an, her durum kendini öne çıkarmanın zamanıdır sanki. Özbenliğimizi kendimize, çevremize yeterince kanıtlayamamanın sonucu değil mi bunlar? Tartışırken bile, söylediğimiz sözlerin özünden çok söylenme biçimi, tonu, edası, ilgilendirir pek çok kişiyi. Sözü cakalı söylemek ; yalın, açık söylemekten daha önemli geliyor kimilerine. Bu yüzden söylenen doğruların temeline inemiyoruz. Kimdi o? 'Biz dostluğun ve inancın gerekli olduğu anda, önemsiz bir ayrıntıya takılıp önemliyi gargaraya getiririz hep' diyen? Sevgi Sosyal mı? Haksız mı? Şu hale bak!.. "
Sayfa 132 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
hangi leylasın sen
hangi gurbetin anası
zülfün karanlık ışık
Gençliğin bitmiş artık
Adını koy
Bir koşu gülüver
Yanımda silahım yok
_Ölümdü_
Delikanlı dallarımıza
Sevgiler çizmiştik
Ölümdü
Adını yazmış
bu şiir senin
yaz adını yalnızlığın defterine
bilmez misin
hüzünler ve yalnızlıklar
ince biçilmiştir
kendi pusularına düşer hep
yalnız insan