Dünya sendeleyecekti fakat kendisi nasıl ayakta kalacaktı?
Bir zamanlar en büyük hayalim havada süzülmek iken şimdi tek dileğim sönüp yere inmek. Anladın mı?
Her şey yerli yerinde kalsa ama o kaybolsa dünya benim için yabancı bir yer haline gelirdi.
Belki karşısına çıkmak için erkendi. Ama arkasında durmak için geç bilr kalmışım...
Mısır gevreği kutularını çamaşır suyuyla sildiler, markete hava geçirmeyen dalış kıyafetiyle gittiler. Jamaika'da düşman, otobüste hapşıran bir yolcuydu; diğerleri tarafından yakalandı, dövüldü ve yolun ortasına atıldı. Avustralya'da düşman, bir Çin restoranının önünde kalp krizi geçiren bir adamdı. Görülemeyen mikrobiyal düşmanla karşı karşıya olduklarına inanan insanlar, hayatını kurtarabilecek kalp masajı uygulamak yerine uzağında toplanıp adamın ölüşünü izledi. Avrupa'nın birçok yerinde virüsü yayan şeyin elektromanyetik sinyaller olduğuna inanmış güruhlar cep telefonu baz istasyonlarını yıktı.
19. yüzyıl kolera salgınları sırasında doktorlar sokaklarda taşlanmış, karantina hastaneleri öfkeli kalabalıklar tarafından yakılarak yerle bir edilmişti. COVID-19 pandemisi sırasında New York banliyölerinde doktorlar darp edildi, gece vardiyasından çıkan hemşireler arabalarını lastikleri kesilmiş halde buldu. Hindistan'daki Indore'de açık mavi hastane üniformasıyla yürüyen bir sağlık görevlisi dar bir arka sokakta saldırıya uğradı ve bağrışan öfkeli insanlar tarafından kovalandı. Beyaz Saray'da aklı karışmış ve bunalmış bir Başkan, Dünya Sağlık Örgütü'nü suçladı.
Parmaklar Çinlileri, yabani hayvanları, bir yerlerdeki gizli laboratuvarı, siyasi düşmanları, gölgelerdeki uluslararası yetkilileri gösterirken virüs de sessizce, kararlı bir şekilde yayılmaya devam etti.
Sahi KitapKitabı okuyor
Ben geceyi ikiye bölerim hep,insanlar cama balkona çıktıklarında izleyecekleri iki seçenek vardır.Ya gece'yi yani karanlığı izleyeceklerdir ya da ay'ı yani aydınlığı izleyeceklerdir.Gece denen şey ikiye ayrılır.Biri gecedir, evet.Ama diğeri aydır.Biri karanlıktır.Biri aydınlık. Bu yüzden madem aşık olmuşum, ben geceyi ikimize paylaştırmayı isterdim.Karanlığı sevmeyen birine aşık olabileceğimi sanmıyorum.Karanlık aydınlıktan çok daha güzel.Sırf o karanlığı sevsin diye aydınlığı almaya razı olurdum.Duvarına bir ay resmi çizerim, sonra aklıma gelen ilk şarkı sözünü yazardım,ay benim,gece senin..Sonra da ışıkları kapatır çıkardım. Çünkü ay ancak karanlıkta görülebilir.
Şans, bir aptalın temel ihtiyacıdır.
"kendine iyi bak" Cümlesinin devamı ," çünkü ben beceremedim" Olmalı ...