İnsan bilir cihanda nedir ömrünün sonu;
Ömründe bir dakikacık etmez hayal onu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden
Birçok seneler geçti dönen yok seferinden.
Çıktığın yolda, bugün, yelken açık, yapayalnız,
Gözlerin arkaya çevrilmiyerek, pervâsız,
Yürü! Hür mâviliğin bittiği son hadde kadar!..
İnsan âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar.
Yaşayan her ruh özler
Her sıkıldıkça arar
Dar hayatında ya dost ufku ya canan ufku
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç; Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Artık demir almak günü gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.