Mario Vargas Llosa
Okumayan, edebiyata el sürmemiş bir insanlık, kaba ve ilkel dili yüzünden ürkütücü iletişim sorunları yaşayan bir sağırlar-dilsizler topluluğuna, sözcük oluşturma yetisinden tümüyle yoksun bir topluluğa döner. Aynı şey bireyler için de geçerlidir. His okumayan, az okuyan ya da yalnızca süprüntü okuyan bir insan engelli bir insandır: Çok konuşabilir ama az şey söyler, çünkü söz dağarı kendi kendini dile getirmeye yeterli değildir. Yalnızca sözsel bir sınırlılık değildir bu. Aynı zamanda zihinde ve düş gücünde bir sınırlılığı da gösterir. Düşünce yoksulluğudur, çünkü içinde bulunduğumuz durumun gizlerini kavramamızı olanaklı kılan düşünceler ve kavramlar, sözcüklerden bağımsız bir biçimde var olmaz.
"Gerçek denen şeyin eksik ve kusurlu olduğu, insanın arzularını, heveslerini, hayallerini tatmine yetmediği en iyi romanlar vasıtasıyla anlaşılır."
Mario Vargas Llosa
Mutsuzluğun dibi diye bir şey yoktu,ıstırap rezervleri asla tükenmiyordu.
Sayfa 414 - NATUBALI LEAOKitabı okuyor
Pişmanlık duyacağın hiçbir şey yok, senin hayatın bir kefaret.
Sayfa 412 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Bütün dünya bir yanlış anlaşılmanın kurbanı gibi geliyordu ona.
Sayfa 389 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Kendilerini normal hissettiren bir anormalliği paylaşıyorlardı.
Sayfa 236 - Can YayınlarıKitabı okuyor