‘Filozofik bir biçimde yıl içindeki önemli günleri not etti; kendi doğum gününü ve bir şekilde kendisinin de bir parçası olduğu diğer bütün günleri. Bir akşamüzeri aynada güzelliğini seyrederken birdenbire fark etti ki, diğerlerinden daha büyük öneme sahip bir tarih daha vardı; sahip olduğu tüm cazibenin yok olacağı, kendi ölümünün tarihi; yılın diğer günleri arasında tembelce ve görünmeden yatan. O, her yıl üzerinden geçtiği halde hiçbir işaret ya da ses vermeyen, ama kesinlikle orada olan bir gün. Ne zamandı?’
Sayfa 475Kitabı okudu
‘Karşılıklı duygularından çok az konuşuyorlardı; böylesi sınanmış dostluklarda güzel cümleler ve sıcak ilgi gereksizdi muhtemelen.’
Sayfa 433Kitabı okudu
‘- Bütün bunları, ne bileyim, mesela, sekiz yıl önce neden söylemedin?
- Bilmiyorum…eğlenmeye çalışmakla meşguldüm, sanırım.
- Ve şimdi eğlenmeyi bıraktın ve “Dur bizim eski iyi Emma’ya bir gideyim,” diye düşündün…
- Bunu demek istemedim…
- Ben teselli ödülü değilim, Dex. Senin sığınacak limanın da değilim. Bundan çok daha değerli bir şey olduğumu düşünüyorum.’
Sayfa 427Kitabı okudu
‘Emma etrafında olduğu zaman daha iyi biri oluyor ve zaten arkadaşlar da bunun için değil midir? Emma onun uğuru, nazar boncuğu ve şimdi Emma orada olmayacak, annesi orada olmayacak; öyleyse bütün bunları neden yaptığını merak ediyor.’
Sayfa 203Kitabı okudu
"Ne derler bilirsin..."
"İnsan sevdiğini yaralarmış!"
Sayfa 315Kitabı okudu
"Arkadaşlıkları, Emma'nın sulamakta ısrar ettiği solmuş çiçekler gibiydi. Neden ölmesine izin vermiyordu ki? Bir arkadaşlığın sonsuza kadar sürmesini beklemek gerçekçi değildi..."
Sayfa 237Kitabı okudu