Hakikate göz yumanlar,
Yol gideler yata yata.
Öz kalbini söküp, döker,
Namert ara kata kata.
Dünya fani, ömür zaydır*
Kimi yoksul, kimi baydır.
Ağalar da kula taydır*,
Menzil keser mert yiğidi,
Gafil sille harab eder.
Çıra yanmaz gökyüzünde,
Deyse, gülle harab eder.
Küssen de yiğitle barış,
Kardeşlerle kayna karış,
Neri* yürüş, atı yarış,
Ahvalini beyan etsem dünyanın
Derim ki, yaşamak bir ganimettir
İyiyi kötüyü tanımak için,
Hayır ganimettir, şer ganimettir.
Feleğin yüreği taştan yapılmış,
Ömrünü azaltır hem bahar, hem kış.
Nefis olan yerde ne akıl, ne huş*
Hasta gönül, şükür eyle Allah'a,
Şükredersen, kışın, daim yaz olur.
Gönül verme vefasıza, arsıza,
Kadir bilmez, atlas versen bez olur.
Aşka düşsen, at belayı üstünden,
Yanda durma, iş gelirse elinden,
Kötü söz işitsen iyi dostundan,
Ay ağalar, insanoğlu cahildir
Felek tepesine vurdu, bilmedi.
Bütün ömrü boyu hasta yaşadı,
İlacı bilmedi, derdi bilmedi.
Cömertlik kalmadı beyin elinde,
Hile aklındadır, vefa dilinde.
Namus perdesi yok kızda, gelinde
Hasıl* eyle muradımı,
Verdim sana hayatımı,
Sakın kırma kanadımı,
Yanıma gel yavaş yavaş.
Kaşlarını çatan gülüm,
Beni oda* atan gülüm,
İşve, gamze satan gülüm,