"Paradoks şöyle tanımlanagelmiştir: 'Dikkat çekmek için baş aşağı duran hakikat.'..."
Sayfa 42 - Bay Pond'un paradoks tanımı/Hekimler Hemfikir OlduğundaKitabı okudu
Hayata ve ölüme dair anlam yükleme çabaları, kısır bir döngü içinde sürekli olarak boşluğa doğru dağılmaktadır. anlam yükleme çabalarının boş bir uğraş olduğunun farkında olan bireyler ise anlam yükleme eyleminden vazgeçebilirler. Her şeyin anlamsız olduğuna kanaat getirdiklerinde, aslında yine bir anlam yüklemiş olurlar. Paradoks yaratan bu durumdan kurtulmanın bir yolu yok gibi durmaktadır.
Sayfa 70 - Truva YayınlarıKitabı okudu
Yılanı mı suçluyorum! Hayır, bu bir suçlama değil, bir tasvirdir belki. Bir alın yazısının tasviri. Yaradılıştaki sürekliliğin geçiş noktaları siyah beneklere bakış da gerekli, o da gerekli; yılan da gerekli yaradılışımız için. Yaradılışımızın anıtlaşması için. Yaratış ki bir anıttır; yaradılışda ona yakışsın diye yılan da gerekli, akrep de gerekli, bulut da gerekli. Nasıl ki, leylâk da gerekli, nergis de gerekli. Leylâka sürünen yılan; dalından kopmamış kirazı yuvarlayan yılan, hilkat tablosunu tamamlayan paradoks levhası.
Paradoks: Kitap, sanat, sinema ve şarap gibi yaşamak için ihtiyacın olmayan şeyler, yaşaman için gereken şeylerdir.
Sayfa 263 - DomingoKitabı okudu
Kendi gücüne kolay anıtlar dikiyor şeytan!!
Tanrı'nın kendisine verdiği bir ödevden haberli mi değil? Kaderin bir gongu, bir alarmı, bir kamçısı olduğunu unutuyor mu? Yoksa kendi özünden duyduğu utanç onu saklamayı mı istiyor? Şeytanda utanç mı? Ne paradoks. Bir aşağılık duygusu belki. Ve en doğrusu, insan önünde bir aşağılık duygusu. Yaradılışında yüreğine konan kıskançlık beneği.
Nero ve Caracalla buradan işe başlayınca, paradoks oluştu: “en aşağıdaki insan yukarıdakinden daha değerlidir!” Ve en güçlülerin imajından mümkün olduğunca uzak bir Tanrı imajı için yol hazırlanmış oldu—çarmıhtaki Tanrı!
Sayfa 555
