İnsanlar karışık işlemelerde birbirine girip çıkan renk renk iplikler gibi. Ucunu, izini tamamen kaybettim zannettiğin biri birdenbire karşına çıkıyor, seninle birleşiyor, haydi yeniden şekil yaratıyorsunuz.
Fikrin maddeye ne kadar hakim olduğunu düşündün mü? Fikir gidince insan da kağıt gibi cansız, mânâsız oluyor. Bu akşam İsa'nın şu sözlerini hatırladım: "Allah ölülerin değil dirilerin Allah'ı"!
Her şey an, an nûr içinde, sonra daimî karanlık... İşte geldi, işte gidiyor... İnsan ömrü, kâinatın hayatı nur içinde bir an görünüp sönen hayal... Bir gölge oyunu.