Hayallerini yalnız dehşetin doldurduğu bu ölüm ülkesinde, bütün insani yönlerin kaybolduğu ve ümit etmek için çıkar yol kalmadığı bu yerde yaşamanın biricik desteği unutmaktır, bilincin yok edilmesidir. Bu uyutulan ruhun özünde onları kahraman yapan asil bir kıvılcım yatar. Bu kıvılcım küllenmiştir, parlaklığını yitirmiştir. Ama bir an gelir, ansızın bir meşale oluverir ve nice büyük işleri yaptıran bir güç haline gelir.
Sayfa 75
“Disiplinin temel şartı, astın üste boyun eğmesidir. Kanun aracılığıyla kurulmuş bütün ilişkiler gibi bunun zorunluluk olduğunu her iki tarafın da kabul etmesi gerekir.”
Sayfa 75Kitabı okudu
“Beni öldürürlerse acı çekeceğim, canım yanacak ve kimse benim için ağlamayacak.” Bütün coşkunluğuyla bir zamanlar en güzellerini kurduğu kahramanlık hayallerinden kalanlar sadece bunlardı.
Sayfa 62Kitabı okudu
“”Evet, ben de öyle umuyorum,” dedi genç subay. Bu sözleri otuz ayrı menzilde aynı soruları sorup, her seferinde başka cevaplar almış ve artık neye inanacağını şaşırmış biri olarak acı bir kırgınlıkla söylemişti.”
Sayfa 31Kitabı okudu
Beni öldürürlerse acı çekeceğim, canım yanacak ve kimse benim için ağlamayacak.
Sayfa 62Kitabı okudu
Savaşa katılmak istememin gerçek nedeni, insanlar burada vatanları için ölürken St. Petersburg' da yan gelip oturmakla kendimi bir şekilde suçlu hissediyor olmamdı.
Sayfa 38Kitabı okudu
Savaş, mızraklı, trampetli bir bayram değildir, onun manzarası, kandır, ölümdür.
Sayfa 11Kitabı okudu
Kırım savaşı tam bir insan kıyımıydı.
Savaş, mızraklı, trampetli bir bayram değildir, onun manzarası, kandır, ölümdür.
''barış imzalandıktan sonra çar bizi Varşova'da teftiş etmeye gelecektir. eğer bizi büsbütün bırakmasalar bile, süresiz izin verip gönderirler."
bu sırada kimbilir nereden atılmış bir filinta kurşunu vızlayarak konuşanların başlarının hizasından geçti ve taşın birine çarptı.
"bak" dedi adamlardan biri. "galiba akşam olmadan ebedi iznini alacaksın."
bu lafa hepsi güldüler.
ve akşama kalmadan iki saat sonra ikisi ebedi izin aldı ve beşi de yaralandı. ama diğerleri hiçbir şey olmamış gibi aynı tarz şakalara devam ettiler.
Sayfa 103Kitabı okudu