Artık kimin olduğu anlaşılmayan bir fotoğraf.
Hiç kimse değilim ben. Kimseye kılıç çekmedim savaşta. Yankıyım, unutuşum, hiçliğim ben.
Ve zaman
büküyor ikimizi de, biz farkında olmadan.
Belki de insanın yazgısı,
Kısa süren sevinçler ve uzayıp giden acılardır.
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı ve yüzüm
Zamana direnebilenler yalnızca
Zaman içinde yer almayanlardır.