Dostoyevski, uçurumlardan çıkan unutulmaz sözler bakımından zengindir. Bunlar ihtişamsız ve açıklıktan uzaktırlar; fakat iki mağara arasındaki derin bir su toplantısı gibi; denizin saf derinliği, bulutları ve yıldızlariyle geniş bir akşam seması içinden bakarlar.
Sayfa 27Kitabı okudu
Onların sevdikleri Dostoyevski, "İnsancıklar" muharriri olarak kendilerine benzeyendir; hakikî Dostoyevski, onları görünce kusar.
Sayfa 25Kitabı okudu
Talebe yahut zindan mahkûmu, mahpushanede, Sibiryada, tavan arasından tavan arasına gezerken kitapları daima onunla beraberdi. İncil, Shakespeare, Shiller, Racine, Dante, Puşkin. Dostlarından para istemediği zaman, kitap göndermeleri için yalvarır.
Sayfa 23Kitabı okudu
Zındanda iken hapishaneleri ziyaret eden dindar bir kadın ona bir İncil hediye etti. Hakikî Dostoyevski'nin tarihi buradan başlar. İncili her vakit hararetle okumuş, fakat ruhunun, kitabı tefsir etmesine müsaade etmemişti. Gönül, tanrısal bir metin keşfeden bir münakaşa hakemidir.
Sayfa 22Kitabı okudu
Dostoyevski, ruhların gizliliğini hudutlandıran intibaların ve hislerin tahlili ile ruhların en gizli tarafına dokunur.
Sayfa 21Kitabı okudu
Iztırap bu adamın bütün çizgilerinin arkasındadır. Dostoyevski'nin yüzü, gülerse bir maskedir. Fakat adaleleri rahatlıkta iken, düşündüğü zaman, Dostoyevski'nin yüzü, içe dönük bir başka yüzün gölgede belirmiş aksidir.
Sayfa 20Kitabı okudu