Bakışlarıyla insanı en zehirli yılandan daha ustaca zehirlerdi.
Stepha,ın yazdığı mektup
Anneciğim
Günlerimiz geçmiyor. Her gün cepheye gideceğimizi söylüyorlar. Ama ne cepheye gidiyoruz ne de cephede kolay ölmemeyi öğretiyorlarmış. Sanki sadece cephede ölünürmüş gibi. Ama burada da ölüyor insanlar. Kimisi hastalıktan, kimisi soğuktan,kimiside açlıktan
Size uzun uzun yazmak istiyorum ama başaramıyorum. Belki on kez yazmaya çalıştım ama her defasında bir iş çıktı ben de böyle kısaca bitirmeye karar verdim
Cepheye gidersek oradan da yazacağım. Elimi kurşunlar alıp götürünceye kadar Hep yazacağım
Hepinizi çok özledim
Stephan
Sayfa 138 - AltınbilekyayınlarıKitabı okudu
''Bu dünyada herkes ayaktaki insanları seviyor yavrum.İnsan yatağa düşünce kendi çocukları bile yanına uğramıyor.''
Sayfa 32Kitabı okudu
![[Fatih]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F518179_4db70_1613654545.jpg){kind=small}
Ben daha yakın olmasını istiyordum ama o benden çok uzaktı..
Belki de tüm çabamız, yalnızlıktan kurtulabilmek için, bilmem kurtulabildik mi?