İnsan, kendisini Allah'ın kollarına bırakınca, tüm kollar ona açılır. O'na teslim olan, nesneleri teslim alır. Bunu hiç gönlünden çıkarma.
Sayfa 179Kitabı okudu
"Bir an bile başından uçmuyordu gam kuşu.
Çiçekler gülümserken Han'ın gönül gözü ağladı, sular çağıldarken göz pınarları durmadı aktı.
Yüreğindeki ateş bir an bile sönmedi.
Güller gülümser bülbüller şakırken Han'ın virane gönlünün göğü kararmaya devam ediyordu.
Dertten yana şansı açıktı çünkü.
Dert yağmuru yüklenmiş bir bulut göğünden eksik olmuyordu."
"İnsanoğlunun en büyük korkusu unutulmaktır."
"İnsan, kaderinden -yine, ancak- kaderine kaçabilir."
"Kuşlar da kaderle uçar.* Yazgıya itiraz eden başını örse vurur kırar."
"Duvarı nem, yiğidi gam öldürürmüş. Bu dert sizi yaka yaka kül eder korkarım."
Keşiş
"Gel gör ki akıl kalbe söz dinletemiyor. Bazen oluyor ne yapacağımı şaşırıyor, yüreğimdeki ağır yükü nasıl hafifleteceğimi bilemiyorum."